ฉันไม่ได้มาที่นี่ด้วยความบังเอิญ แต่เพราะความคิดถึงที่ล้นเกินและโหยหา คิดถึงที่เก่าๆที่เคยมีเราจึงแวะมา คิดถึงความรู้สึกที่มีค่าเกินบรรยาย จึงกลับมานั่งเก้าอี้ตัวเดิมในวันนั้น รอคอยความผูกพันที่เลือนหาย รอคอยเธออยู่แม้เธอไม่รู้ว่ามีใคร คิดถึงจนล้นใจเฝ้ารอความรักที่หายไปให้กลับมา....
25 มกราคม 2546 18:27 น. - comment id 106373
มาให้กำลังใจคะน้าถึงมาช้าไปไม่ว่าเรานะ
3 พฤศจิกายน 2546 14:38 น. - comment id 145088
กลับมารักกันอย่างเก่าได้ไหม เพราะหัวใจของฉันมันอ่อนล้า เธอจากไปทำให้ใจฉันรู้ว่า มันปวดร้าวเหลือคณา เมื่อไม่มีใคร ปร้าคน้าไปไหนหว่า คิดถึงจังเล้ยยย ขอให้พี่แพทมีสุขภาพแข็งแรงจ้า ต่ายเป็นกัมลังใจให้พี่แพทอีกคนนะคะ ชอบกลอนของพี่ค่ะ