ต้องลม

windsaint

ต้องลม
ลมหนาวมีดกรีดกรายถึงกายบาด
คืนนี้อาจมาดหมาถึงกายเนื้อ
ใจบางเบาเข้าไปถึงใจเจือ
แล้วจะเหลืออะไรให้ใจจาง
คงมีเพียงเสียงลมวาดบาดต้องผิว
หวาดหวีดหวิวปลิวล่องทั้งห้องร้าง
ลมระเรื่อยเอื่อยแอดยังแดดบาง
ใจห่างห่างวางเหนื่อยระเอื่อยใจ
หวังให้วาดมาดหมายที่คลายหวัง
แม้จีรังอาจพังที่หวังไว้
ลมเบาเบาเข้าซบจบจนไกล
เสียงใสใสข้างกายไม่หายจาง
อยากได้ยินเสียงเธอที่เพ้อหา
วอนลมพาเสียงมาจากที่ห่าง
ขอฟังเสียงเพียงเบาเบาที่เคล้าคราง
ลมยิ่งร้างไม่ห่างไกลที่ใจเธอ
แววสำเนียงเสียงครวญให้หวนจิต
แอบไปคิดจิตใจมันใฝ่เพ้อ
ฝันไปไกลยิ่งใจยิ่งอยากเจอ
จะบอกเธอว่ารักนะนวลปราง				
comments powered by Disqus
  • วรรณกาญจน์

    30 ธันวาคม 2545 02:23 น. - comment id 102563

    หนาว เพียงใดไม่เยียบเทียบคำเจ้า
    คำ เยือกเย้าเย็นวาบอาบใจสาว
    เจ้า ลมเล่นพัดคำสำนวนพราว
    ลม ที่หนาวกรายกร้าวยังยากเทียม
    
    แหมๆๆ เจ้าลม ไม่เจอกันไม่กี่วัน ...นะ! ก็ให้โชคดีปีใหม่นะจ๊ะ ~^_^~
  • rain..

    30 ธันวาคม 2545 07:02 น. - comment id 102576

    ม่ายเห็นอยาก.. ต้องลม..
        อิอิอิ..
          บ้านเรนนน.. ม่ายหนาว.. นะค่ะ..
          อากาศดี.. ดี้..
               ...มากวน..  
               ..คน.หน้าว..หนาว..
  • ปลาทูสามเข่ง

    30 ธันวาคม 2545 15:34 น. - comment id 102600

    อ่า ..ความหนาวนี้ มีพิษร้ายแรงจังเลยแฮะ .._ _  ต้องใส่เกราะเหล็กจิคะ ไม่น่าเมื่อคืนนอน เหมือนมีไรทิ่มตัว ..แปะ แปะ ((เหอๆๆ เพ้อเจ้อใหญ่แระ)) 
    
    -------------------
    สื่ออารมณ์เป็นกลอนได้ไพเราะมากๆ คะ ..!! ^---^
  • ละอองน้ำ

    30 ธันวาคม 2545 22:53 น. - comment id 102633

    เดี๋ยวนี้ฝีไม้ลายมือแพรวพราวนะ
    
    แต่เดี๋ยวก่อน!  มีที่ผิดมหันต์อยู่หนึ่ง
    
    คืนนี้อาจมาด หมา  ถึงกายเนื้อ
    
    ร้ายแรงจริงๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน