และเธอก็ยื่นกระดาษหนึ่งแผ่นที่มีบทกลอนให้ผมอ่าน บนกระดาษมีกลอนเขียนไว้ว่า เธอเคยบอกจะเป็นเพื่อนอยู่เคียงข้าง เธอเคยบอกจะไม่ห่างไปจากไหน เธอเคยบอกแม้ว่าเราจะห่างไกล เธอเคยบอกว่ายังไงก็เพื่อนกัน แต่ตอนนี้ฉันไม่อยากให้เคียงข้าง แต่ตอนนี้ให้เปลี่ยนทางจากข้างฉัน แต่ตอนนี้ไม่ให้เธออยู่ข้างกัน ให้มายืนในใจฉันตลอดไป ปราง
28 ธันวาคม 2545 07:08 น. - comment id 102374
เศร้าแต่เช้าเลยเรา *..จากใจไคริ..*
28 ธันวาคม 2545 11:07 น. - comment id 102386
งง เศร้าตรงหนายอ่า ออกจา Happy งงแต่เช้าเลยเรา!
28 ธันวาคม 2545 12:59 น. - comment id 102404
แล้วถ้าเกิดเค้ามะอยากยืนล่ะ...อิอิ อย่าเพิ่งตกใจ...เปลี่ยนเป็นนั่งแทนคงได้ใช่ป่ะ...เพราะยืนนานๆอาจจะเมื่อยได้อ่ะ (แซวส่งท้ายซ้าเลย)
28 ธันวาคม 2545 14:08 น. - comment id 102416
ม่ายซ่อนอะไรแล้วหรอวันนี้ อิอิ
28 ธันวาคม 2545 14:11 น. - comment id 102417
My Friend If I could catch a rainbow I would do it Just for you And share with you Its beauty On the days Youre feeling blue If I could build a mountain You could call Your very own A place to find serenity A place to be alone If I could Take your troubles I would toss them In the sea But all these things Im finding Are impossible for me I cannot build a mountain Or catch a rainbow fair But let me be What I know best A friend Thats always there Author Unknown ม่ายค่อยเค้ากันเท่าหลายเลย
28 ธันวาคม 2545 16:38 น. - comment id 102422
หงัก ....งง อ่า ตรงชื่อเรื่อง + แค่เพื่อน + และตรง ประโยคสุดท้าย + ให้มายืนในใจฉันตลอดไป + ก็ออกจะดีออก ..ไม่น่าเศร้าเลยคะ ..ดีออก ..!! ที่ไม่ใช่แค่เพื่อน