ได้แต่มอง มองเธอ อยู่ห่างห่าง ได้แต่นั่ง ครวลคิด คนึงหา ได้แต่นั่ง พูดกับเธอ ด้วยแววตา ได้แต่บ้า คิดถึงเธอ อยู่ฝ่ายเดียว ก็เพราะเธอ นั้นคง ไม่สนกัน ก็เพราะฉัน เธอจึง ไม่แลเหลียว ก็เพราะฉัน มันโง่ อยู่คนเดียว ก็เพราะงั้น คงต้องเลี้ยว หนีเธอมา รักเธอนะ แต่ทว่า ต้องยอมแพ้ รักเธอแน่ รักเธอนะ รักหนักหนา เพราะรักเธอ คงต้องบอก มันออกมา ถึงแม้ว่า จะเหมือนหมา เห่าเครื่องบิน
7 ธันวาคม 2545 16:12 น. - comment id 99730
คิดถึง .. เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ คิดถึง .. อาจจะเป็นได้ทั้งไฟและน้ำ คิดถึง .. อาจทำให้หลายคนเศร้าหรือสุข และ คิดถึง .. คือความรู้สึกลึกๆของผู้ชายอย่างเรา
7 ธันวาคม 2545 18:42 น. - comment id 99738
แต่งในห้องเรียนเลยเหรอครับ... กลอนเพราะมากครับ ก็เพราะคำว่ารัก...เลยเป็นอย่างนี้!
7 ธันวาคม 2545 22:57 น. - comment id 99775
...ไม่รู้ว่าเพื่อนในห้อง..หรือต่างห้องครับ...สัดส่วนเท่าไหร่เอ่ย...28-25-32 หรือเปล่าครับเห็นเหม่อเชียว...นี่ถ้าครูไม่เดินมาเตือนคงเขียนได้มากกว่านี้นะครับ...ผมว่าแค่ชอบมากกว่า... ...สวัสดีครับ...