จากขุนเขาลงมาสู่ท้องทะเล จากนอนเปมาเป็นนอนเสื่อ จากนั่งช้างมาเป็นนั่งเรือ น่าเหลือเชื่อชืวิตของคนเรา จากเขาสูงมาสู่ที่ไม่สูง เราถูกจูงลงมาสู่ภาคใต้ ที่ที่มีท้องน้ำและหาดทราย นี่คือจุดหมายการเดินของตัวเรา เธออยู่สูงที่สุดของประเทศ ฉันก็อยู่สุดเขตที่ใต้สุด แต่หัวใจความรักยังไม่หยุด แม้อยู่สุดขอบฟ้าที่ห่างกัน
คนเขียนกลอน 6 ธ.ค. 2545 19:09 น. - ID 26972 
505
1
0
6 ธันวาคม 2545 19:38 น. - comment id 99631
อิจฉาจังอยากไปมั่ง
6 ธันวาคม 2545 21:02 น. - comment id 99640
นายเปง เด็กเหนือเหรอ (รึป่าว) บทนี้แต่งดีนะ เปรียบเทียบได้ดีมากเลยอ่ะ ชอบนะ =^__^=
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
