ในเมื่อที่ผ่านมาเธอไม่เคยเห็นค่าของความผูกพัน จะดึงจะรั้นฉันไว้ทำไมให้ยืนอยู่กับเธอตรงนี้ ปล่อยกันไปเถอะนะคนดี อย่าบีบคั้นฉันด้วยความเฉยชาที่มี มันทำร้ายกันเกินไป หรือว่าเธอรู้สึกผิดที่ต้องเป็นคนบอกลา เสียใจเหรอที่เห็นน้ำตา ในเมื่อเธอไม่รักกันแล้วใช่ไหม บอกมาสิว่าอยากให้เรื่องราวทุกอย่างต้องจบลงไป จะจัดการทุกอย่างให้ ถ้าใจเธอต้องการ.. กลอน..ออกมาไปค่อยเป็นกลอนเท่าไหร่ ปวดร้าวมากเกินไปล่ะมั้ง..เลยไม่รู้ว่าจะถ่ายทอดออกมายังไง
2 ธันวาคม 2545 20:23 น. - comment id 99011
อักษรไม่สามารถบรรยายความรู้สึกอันละเอียดอ่อนกว่ามาก ได้หมดอยู่แล้วจ่ะ .... แต่คงช่วยแบ่งเบาได้ ... ว่ามั้ย?
2 ธันวาคม 2545 20:44 น. - comment id 99020
เป็นกำลังใจให้หยัดยืนค่ะ
3 ธันวาคม 2545 00:27 น. - comment id 99072
...ผิดหวังครั้งนี้ยังไม่เห็นตาย...ไม่เห็นน่าอายกับการผิดหวัง... ต้องยอมรับครับ...สิ่งที่เราอยากได้แต่ไม่ได้..เป็นทุกข์ สิ่งที่ไม่อยากได้กับ...เป็นทุกข์ ...สวัสดีครับ...