โปสการ์ด 1ใบ ส่งความคิดถึงกับข่าวความเคลื่อนไหวร่อนไปหา ในวันที่อยู่ห่างสุดปลายตา ที่คงเดิมเสมอมา คือหัวใจ แต่ละหน้าของสมุดกาลเวลา ยังเป็นภาพเธอเสมอมาที่ยังเคลื่อนไหว เชื่อเหลือเกินว่าตลอดเวลาที่เราห่างไกล ความคิดถึงได้เพิ่มมากมายตามกาลเวลา รอวันเธอกลับมานับมัน ซึ่งกว่าจะถึงวันนั้นอาจท่วมทับฟ้า แต่วันนี้ได้เพียงส่งการืด1ใบฝากบุรุษไปรษณีย์มา หวังเหลือเกินว่าเธอจะได้รู้ว่า-- คนที่อยู่อีกฝั่งฟ้า . คิดถึงเหลือเกิน.
1 ธันวาคม 2545 22:39 น. - comment id 98880
ขอให้คนที่อยู่อีกฝั่งฟ้า ส่งความคิดถึงกลับมาด้วย...เช่นกัน
1 ธันวาคม 2545 23:12 น. - comment id 98888
เจ้าทายาทปราชญ์เปรื่องเรื่องกลอนหวาน คงหน้าบานส่งการ์ดถึงใครหนอ ป่านนี้เจ้าคงเฝ้าตั่งตารอ ไม่ย้อท้อขอเพียงเธอตอบมา ส่งการ์ดถึงคนไกล ใครกันเหยอ...อิอิ