*+*ความรัก เปรียบดัง ต้นไม้ หากไร้ คนดูแล รักษา คงแห้ง เหี่ยวเฉา โรยรา เกินกว่า จะยืน หยัดต่อไป *+ต่อให้ รดน้ำ สักเท่าไหร่ คงไม่ มีทาง ฟื้นคืนไหว ปล่อยให้ ผืนดิน กลบไป เหลือไว้ เพียงความ ทรงจำ *+เหมือนรัก ของเธอ กับฉัน นับวัน ยิ่งดู บอบช้ำ กับทุก ๆ สิ่ง ที่เธอทำ ตอกย้ำ ให้ฉัน เจ็บใจ *+ทนอยู่ กับความ ระแวงหวาด ไม่อาจ ยืนหยัด ต่อไหว สักวัน คงล้ม ลงไป เพราะรัก ในใจ ไม่เหลือเลย *+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+