หากคำขอบคุณของฉันนั้นแค่ลมปาก งั้นก็ขอฝากให้หายไปกับสายลม อย่าได้มีความห่วงใยหรือชื่นชม ให้มันเหมือนยาขมอย่ากลืนกิน ก็แค่คำพูดไปเล่นเล่นเท่านั้นที่เธอได้รู้สึก เธอไม่เชื่อว่าตอนดึกฉันคิดถึง เธอไม่เชื่อหัวใจของฉันที่มีเพียงหนึ่ง เธอไม่ซึ้งกับมันฉันก็ยอม ฉันคนนี้คงเป็นคนไม่จริงจังอะไร ใจที่ให้ไปก็ไม่ต้องรับไว้ก็ได้ อยู่กับความเหงาความเศร้าอย่างเดียวดาย เพราะไม่มีความหมายให้เธอเชื่อใจ รักคนเดียวอยู่คนเดียวก็ดี อยู่ในที่ที่เราควรอยู่ แล้วทำไมเราต้องออกมานอกรูปู ทำไมไม่อยู่ในรูไปจนตาย เธอบอกเธอเข้าใจในตัวฉัน แต่ว่าวันวันนี้เธอมาถาม ถามว่าเราคิดถึงจริงหรือทุกทุกยาม เธอมาถามเหมือนฉันไม่มีใจ
คนเขียนกลอน 25 พ.ย. 2545 10:18 น. - ID 26513 
816
0
0
25 พฤศจิกายน 2545 19:27 น. - comment id 97790
=^__^= อิ อิ แหม!!! คนเราก้อต้องมีอะไร ไม่แน่ใจกันบ้างซิ . . . . เขียนกลอนบ่อยดีเน๊อะ เค้าไม่ค่อยจาจับปากกา เลยอ่ะช่วงนี้. . .ท่าทางจะขี้เกียจอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
