ดอกไม้ยิ้มเศร้ากับเงาจันทร์ รอการกลับมาของแสงตะวันแห่งความคิดถึง สายลมสะอื้นรำรำพึง เมื่อปราศจากความคิดคำนึงที่เธอส่งมา อย่ายิ้มเศร้าเลยนะดอกไม้ อย่าร้องไห้เลยนะจันทร์จ๋า อย่าถามเลยนะสายลม..คนที่เคยฝากความคิดถึงมา เค้าไม่ได้ห่วงหาเราอีกแล้ว
22 พฤศจิกายน 2545 18:34 น. - comment id 97302
การรอใครสักคน เหมือนเป็นเพียงแค่ฝัน และตัวฉันก็เคว้งคว้างอยู่ร่ำไป ความเหงาแทรกซึมจับดวงใจ การรอคอยมีความหมายกับฉันเพียงคนเดียว เป็นกำลังใจให้คะ
22 พฤศจิกายน 2545 18:45 น. - comment id 97305
เศร้าจังเลย
23 พฤศจิกายน 2545 21:01 น. - comment id 97441
ดอกไม้..ยิ้มเศร้ากับ..เงาจันทร์.. ดอกไม้..ฝันมีจันทร์.. คู่เคียงใกล้ ดอกไม้..เหี่ยวเฉา..เมื่อจันทร์ไร้ใจ.. ดอกไม้..มัย.. ม่ายไป.. ไกลจากจันทร์... เรนชอบ.. บทกลอนของคุณจัง.. ขอแจม..นะค่ะ... ขอบคุณค่ะ..
24 พฤศจิกายน 2545 09:32 น. - comment id 97480
เศราจัง อ้าว...สวัสดีครับน้อง เรน *..จากใจไคริ..*
24 พฤศจิกายน 2545 20:58 น. - comment id 97599
ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ หวังว่าคงได้แบ่งปันกันบ้าง
1 ธันวาคม 2545 15:57 น. - comment id 98823
ผมชอบบทนี้มากที่สุด ได้คุณแอ๊ปเปิ้ล กับคุณเรน มาร่วมแจม ยิ่งน่าอ่าน
1 ธันวาคม 2545 21:30 น. - comment id 98858
ขอบคุณค่ะ