ต่อไปนี้จะไม่มีฉัน...

รุ้งสวรรค์

ปิดฉากความฝัน
เปิดม่านความจริง
ต่อไปคงต้องละทิ้ง
ิทิ้งฝันที่เคยมีมา
ที่ตรงนี้จะไม่มีฉัน
เพราะตัวเองนั้นต้องขอลา
ไปแล้วอาจจะไม่กลับมา
แต่ขอความทรงจำอันมีค่าอยู่กับเธอ..
เคยฝันไว้มากมาย..
แต่ก็ต้องฟูมฟายร่ำร้อง
เหมือนมีชีวิตที่เศร้าหมอง
เมื่อเปิดม่านแห่งความจริง
ลาก่อนบทกวีทั้งหลาย
ขาดฉันไปก็ยังมีคนคอยเฝ้า
เฝ้าเพ้อเฝ้าฝันเฝ้าละเมอ
เฝ้าเขียนเธอบทกวี..ที่ดีขึ้นมา
อยากจะอยู่นานกว่านี้
อยากจะมีบทกวีในฝัน
อยากจะเขียนทุกอักขระสานสัมพันธ์
แต่ก็ขาดซึ่งความฝันที่เคยมีมา...				
comments powered by Disqus
  • แนทตี้....^__^

    19 พฤศจิกายน 2545 14:52 น. - comment id 96520

    ^*^
       ^*^
              ^*^.....ตามมาให้กําลังใจจ๊ะ....^*^
                           มาช่วยเติมฝัน
                            มาช่วยแต้มสี
                            ฉันไม่ไช่กวี
                           บอกเธอคนดี
                            ฉันไม่ไช่กวี
                            ฉันคือผู้หญิง
                            ที่ชอบแต้มสี
                            เติมความฝัน
                            เท่านั้นเองฯ
              ^*^...............^__^................^*^
    
  • J&J

    19 พฤศจิกายน 2545 15:07 น. - comment id 96529

    อย่าไปเลยนะ แต่งกลอนเพราะแล้ว.... อิ อิ แต่งต่อเหอะ นะ นะ
  • เปิ้ล

    19 พฤศจิกายน 2545 18:13 น. - comment id 96557

    บทกวีจะยังสวยงาม
    หากมีเธอร่วมแต่งความฝันอยู่ตรงนี้
    วันนี้ฉันมาอ่านบทกวี
    ฉันอ่านด้วยหัวใจที่เธอเป็น
    
    รู้ไหมว่าบทกวี
    ไม่ได้เหมือนกันไปทุกสิ่ง
    บางเรื่องก็เกิดขึ้นจริง
    บางเรื่องก็แอบอิงมาจากรอบกาย
    
    อย่างบทกวีของเธอและฉัน
    มีสิ่งที่เหมือนและต่างกันมากมาย
    เราสลับที่จะอ่านกันด้วยหัวใจ
    และมันจะค่ามากหากเราอ่านและเข้าใจมัน
    
    ฉันสุขและเศร้าไปกับเธอ
    ฉันหัวเราะและร้องไห้ได้เสมอกับสิ่งนั้น
    แต่งต่อไปเถอะ หากจะบอกเล่าเรื่องราวร้อยพัน
    ฉันพร้อมที่จะรับฟังและพร้อมที่จะเข้าใจ
    
    ^_______^  เอากำลังใจมาฝากนะ ^______^
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน