ฉันเคยคิดสงสัยอยู่หลายครั้ง ว่าหากชีวิตหักพังและหมดความหมาย ใครจะยืนอยู่เพื่อรับรู้และเข้าใจ ปลอยโยนในวันที่คืนไร้...แม้แสงดาว แล้วคำว่า เพื่อน ก็ดูจะเป็นคำตอบ จากวันนั้นที่ลมหอบ..เอามาแต่ความเหน็บหนาว ฉันเห็นกำลังใจ..จนฟ้าสดใสพร่างพราว ความอ่อนแอ..รอนร้าว..ดูเหมือนมันจะถึงคราวต้องหมดไป มิตรภาพสำคัญเสมอ เมื่อฉันมีเธอ...ทุกอย่างก็คงจะเป็นไปได้ ขอเพียงเธอยังยินดี..รับความรู้สึกที่ฉันมีให้ด้วยใจ ฉันสัญญาจะเป็นเพื่อนเธอตลอดไป..จนกว่าลมหายใจจะหมดลง
17 พฤศจิกายน 2545 14:29 น. - comment id 96083
ถึงจะไม่ค่อยเพราะนัก..แต่ทุกความรู้สึกมันมีอยู่จริง
17 พฤศจิกายน 2545 21:18 น. - comment id 96155
เข้าจัยความรุ้สึกค่ะ
17 พฤศจิกายน 2545 23:27 น. - comment id 96193
....เข้ามาเยือน...ครับ ....ราตรีสวัสดิ์...
18 พฤศจิกายน 2545 10:13 น. - comment id 96252
เพราะดีค่ะ
18 พฤศจิกายน 2545 11:54 น. - comment id 96270
ong_noo @^_^@ ค้างคาวคืนคอน......หลับฝันดีนะคะ ขุนเขา ....ขอบคุณนะค้า
18 พฤศจิกายน 2545 15:07 น. - comment id 96293
ใช่ๆ เพื่อนน่ะสุดยอด Friend is like the star, not always seen but always there.
19 พฤศจิกายน 2545 05:44 น. - comment id 96400
chob wah
20 พฤศจิกายน 2545 16:21 น. - comment id 96672
จริงอย่าง monki บอกเนาะ เพื่อนก็เหมือนกับดวงดาว ถึงแม้เราไม่ได้เห็นตลอดเวลา แต่เค้าก็อยู่ที่นั่นเสมอ...... ขอบคุณค่ะ koo =)
23 พฤศจิกายน 2545 13:32 น. - comment id 97400
hankx 4 ya poem , thanx 4 our realtionship, thanx 4 always b there 4 me, thanx 4 b my fwen, thanx 4 everythin that make us K-I-T hop u know who this is thank u
26 พฤศจิกายน 2545 13:23 น. - comment id 97908
เพราะมากค่ะ พี่ชอบบบบบบบ
28 พฤศจิกายน 2545 14:01 น. - comment id 98289
ขอบคุณนะคะ koo =) เธอเป็นใครกันน้า ขอบคุณค่ะ พี่นัน