ถือโทรศัพท์เศร้า...............โทรมใจ ยินสำเนียงนางใน.............โสตแล้ว ฤดีสุปรีดิ์ใด....................จักเปรียบ ฟังเสนาะเพราะแคล้ว.........คลาดคลุ้มทุมนา สายัณห์ยามค่อยคล้อย.........มาเยือน รพิพรรณเลือนเลือน............ชะช้า ปักษาว่าเหมือนเหมือน...........มนัสนี่ ลอยล่องลงหน้าหน้า.............นิ่มเนื้อนฤมล นิ........พนธ์กลบทไว้............วานวัน โฆ.......ษิตติดตรึงกรรณ.......ก่อนกี้ เท.......พินเผื่อยินพลัน.........จะเชื่อ ลิ........ลิตลิขิตชี้..................ชัดแจ้งสัจจา โอ้.......อุตส่าห์แต่งด้วย..........กมล ฉัน......อยากฝากยุบล............นี่นี้ รัก.......ษายิ่งชีพตน...............ตราบชั่ว..ชีพนา เธอ.....ท่าเธอทำถี้..................สังได้ขอบคุณ วสุนธเรศว้าง.........................ทิวากร จันทร์แจ่มจันทร์โคจร...............จากหล้า ดาวเดือนเกลื่อนอัมพร..............เพียรเพ่ง ไอพยับจับฟ้า..........................ฟ่าไร้รัศมี ราตรีธรณิศสิ้น........................สูรย์โสม ดาริกากลางโพยม.....................เมฆกั้น กลเรียมห่างเหินโฉม..................แชล่ม แลไป่พบกันนั้น........................นั่นเศร้าอุรา นภาคราคร่ำน้ำ..........................ฝนโปรย ลมเฉื่อยฉิวปลิวโชย...................ช่อไม้ ฟังฟังดั่งคนโหย.......................หวนพร่ำ พลอยร่วมร่ำร้องไห้...................ห่อนห้ามหทัย เหลียวไปภายพ่างพื้น.......................เพหน ก็ก่อเกิดกังวล.....................................เฟื่องฟื้น หลับเนตรหน่ายเนตรยล................หยุดนิ่ง ใจส่งเสียงสะอื้น................................ร่ำร้องเรียกเธอ ละเมอหาแต่เจ้า..................................จอมขวัญ คิดว่าคราคิมหันต์.............................หอบพ้น จวบจนสู่วสันต์..................................จักสร่าง..โศกนา โศกยิ่งถาโถมท้น.................................ท่วมซ้ำซุดทรวง แดดวงหวงห่วงเฝ้า..............................ถวิล ตอนตื่นยืนผินตาม...............................แห่งห้อง ปิงวังหลั่งไหลริน.................................รวมน่าน..ยมนา ฝากข่าวยุพาพ้อง...................................สั่งพื้นชลาลัย ชลนัยไหลหลั่งเพี้ยง...............................ผืนชล กระฉ่อนกระฉอกปน..............................ประแก้ม เกาะแก่งทุกแห่งหน..................................แห้งเหือด..แล้วเอย อัสสุบรรจุแต้ม..........................................ติตถ์ล้นรับฤา
7 พฤศจิกายน 2545 11:58 น. - comment id 94144
:)
7 พฤศจิกายน 2545 12:02 น. - comment id 94145
......คลอเคียงเพียงอุ่นเอื้อ................เหลือคณา พจน์แผ่วแนวภาษา..........................ว่าใว้ หากเหิรห่างลลนา............................จิตพี่ ถวิลแม่ สุดร่ายคลายหมองได้.......................ใช่เอื้อนเบือนจริง ฯ ..อื้อ ตะกี้ลืมแปะ ขอโทษทีนะ แปะอีกหนนะคะ
8 พฤศจิกายน 2545 00:55 น. - comment id 94271
โอ้...! ทึ่งมากค่ะ และก็ขอบคุณด้วยที่นำมาฝากกันไว้เป็น วิทยาทาน จะติดตามอ่านต่อไปนะคะ ~^_^~
8 พฤศจิกายน 2545 01:39 น. - comment id 94277
นับถือ จริงๆค่ะ ได้ความรู้เพิ่มเติมจากการอ่าน ค่ะ ชื่นชมในบทประพันธ์ค่ะ
8 พฤศจิกายน 2545 07:49 น. - comment id 94310
เก่งจัง...