คงอายละสินะ ที่เธอจะพูดคำนั้น จะเขินทำไมกัน หรือเธอนั้นไม่แน่ใจ ให้ฉันแสดงออก หรือให้บอกเลยดีไหม ว่ารู้สึกอย่างไร ก่อนจะได้คำตอบเธอ แต่เอ...คิดอีกที ตัวฉันนี้อาจต้องเก้อ หากคิดผิดจากเธอ อาจยืนเซ่อทำไงดี จะเขียนใส่กระดาษ เป็นรูปวาดระบายสี หรือใช้เสียงดนตรี ทำไงดีปวดหัวจัง หรือให้เป็นของขวัญ หรือชวนกันไปดูหนัง หรือพาเธอไปฟัง คลื่นซัดฝั่งริมหาดทราย เธอคงสังเกตเห็น ฉันทำเป็นคนใกล้ตาย จึงเดินมาโอบกาย บอกง่ายๆ ..ฉันรักเธอ
30 ตุลาคม 2545 21:39 น. - comment id 92640
หวานเชียว อิอิ แล้วป้ามีแล้วอ๊ะยางอะ อิอิ
30 ตุลาคม 2545 22:17 น. - comment id 92656
แจ๋วแหววอีกแล้วท่านส้มโอ สงสัยคราวนี้ร่อนบัตรสีชมพูเนาะ
30 ตุลาคม 2545 22:40 น. - comment id 92661
555 ไม่รู้ทำไร เลยหัวเราะแก้เขิน.. ก็บอกแล้วเรื่องแต่งแห่งใจป้า เจ้าลมมาถามไยไม่บอกแล้ว ท่านวีก็เหมือนกันชอบมาแซว ถ้ามีแล้วไม่หลอกบอกแน่เอย อิอิ ขอบคุณที่แวะมา ไล่...เอ้ย! มาให้กำลังใจกันตลอนนะคะ ~^_^~
30 ตุลาคม 2545 23:06 น. - comment id 92669
^J^ อ่านแล้ว ไม่เข้าใจ..วงเล็บไม่ ไม่ลังเล สุดท้าย ทำเดินเซ..ทำเหมือนคน ใกล้จะตาย ไม่ต้องทำ ขนาดนั้น..ให้ความฝัน มาย่างกราย ฟังคลื่น ริมหาดทราย..ช่างน่าสน คนกันเอง..
30 ตุลาคม 2545 23:23 น. - comment id 92672
ตัวฉันน่ะลังเล.........คนยืนเตร่ เธอ น่ะไม่ เอามารวมกันไง..........ไม่เข้าใจเดี๋ยวตีเลย อิอิ ขอบคุณที่แวะเข้ามา...หาเรื่องนะกฤษณะ ...แฮ่!
31 ตุลาคม 2545 05:52 น. - comment id 92694
โห้ยยย..!!เรนซาหนุกจังด้ายนั่งฟังป้าส้มโอ.. เรนชอบโม้..บทกลอน..ช่วยสอนสั่ง.. ก้อเรนยังม่ายเก่งเร่งฝึก... แว๊ปค่ะ.. เรนคิดม่ายออก..
31 ตุลาคม 2545 09:51 น. - comment id 92718
เจ้าเล่ห์ จริงนะคะ ^^
31 ตุลาคม 2545 20:11 น. - comment id 92833
หนูเรนก็เข้ามา...........ป้าไม่กล้าจะสอนหรอก เดี๋ยวหนูก็คิดออก.......ป้าขอบอกหนูทำได้ หนูรันมาแซวป้า.........ถูกแล้วจ้าป้าส้มไง ที่เจ้าเล่ห์เรื่อยไป........เพราะอยากให้หนูคิดตาม ~^_^~