เพ็ญพระจันทร์ พรรณผ่องจริง พริ้งไพจิตร ใจมืดมิด จิตมัวมล จนหม่นหมอง เมื่อไกลกลาย ไม่ใกล้กัน หมั่นกรึกกรอง แสงเดือนถ่อง ส่องดิถี สีเด่นทา ข้าดูดาว คราวดาษดื่น คืนโดดเดี่ยว ไร้แรงเรี่ยว เหลียวเล็งราง ร้างเริงร่า ยืนอยู่ไพร ใยอยากพรอด ยอดยุพา ขอไขว่คว้า คราคียงขวัญ ครั้นคู่เคียง ส่ำสุโนค โศกสำนวน สวนโสตหนอ คนซอมซ่อ ข้อซึมเศร้า เคล้าสุ้มเสียง พฤกษ์เสนาะ เพราะสำเหนียก เพรียกสำเนียง พลัดน้องเคียง เพียงนึกขาม พล่ามนอนครวญ จอมเทวินทร์ จินต์ที่วากย์ จากท่านไว้ จงสัมฤทธิ์ จิตรสิ้นไร้ ใจเศร้าล้วน อิงอนงค์ องค์อิ่มเนื้อ เอื้อโอบนวล เห็นสุขถ้วน หวนสร้างธรรม์ หรรษาเทอญ
กวินทรากร 28 ต.ค. 2545 14:13 น. - ID 25184 
846
4
0
28 ตุลาคม 2545 14:31 น. - comment id 91862
ครับงามครับ ...อบอ๊บ
28 ตุลาคม 2545 15:05 น. - comment id 91863
กบผู้หญิงหรือคะ งาม ..คุณส่องหล้า..กิ..กิ..ก ฝนตกบ่อยๆ กบแยะนะคะ ท่านเจ้าของกระทู้ บรรทัดที่สาม กรึกกรอง ??
28 ตุลาคม 2545 16:39 น. - comment id 91889
ช่าย ๆ ฝนตกบ่อย ๆ ก้อมะดีนัก
28 ตุลาคม 2545 20:27 น. - comment id 91954
เคยได้ยินคุณยายผมท่องอาขยาน ให้ฟังบทหนึ่ง ความว่า พระไตรลักษณ์ หนักหน่วง พาดวงจิต ให้ครุ่นคิดกรึกกรอง เป็นหนักหนา คนโบราณชอบ มักออกเสียง ตอ เป็น กอ ครับ ก็บอกแล้วงัยว่า กลอนพาไป กรึกกรอง ก็คือ ตรึกตรอง นะครับ
28 ตุลาคม 2545 21:05 น. - comment id 91972
หน้าส่วนตัว
แต่งเก่งอีกแล้วอ่าาาา
ทามไมมีแต่คนเขียนเก่ง ๆ น๊าาาา
เปงกำลังใจให้อ้ายเด้อ....คิก ๆ เอิ๊ก ๆ
^_*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
