รักที่ปลายฟ้า ภาวนาถึงความหลัง ปรารถนาพึงระวัง อนิจจังชังรักร้าว แสงก่อกำเนิด ฤาบรรเจิดระลึกถึง ร้อยวันพันรำพึง เหตุใดจึงนึกห่วงหา ผ่านมาพานพบ รวมบรรจบครบองค์สรร ฉุดให้เกิดพรแห่งฝัน ความรักนั้นพันกายา ดาราเป็นใจ เหตุไฉนใคร่นึกหวง ดุจเรานั้นเป็นเพราะดวง ได้คู่ควงที่สมใจ