เป็นเพียงความรู้สึกบางอย่าง ที่เกิดขึ้นในช่องว่างของความฝัน หากเธอไม่สนใจดูแลมัน ก็ปล่อยไว้กับฉันแล้วจากไป เป็นเพียงความพร่ำเพ้อ ไม่มีค่าต่อเธอและใครคนไหน อย่ากังวลกับแค่รักที่เกิดขึ้นในใจ ฉันไม่ร่ำร้องอะไร ถ้าเธอไม่ใส่ใจ ไม่ว่าเธอ
12 สิงหาคม 2544 05:40 น. - comment id 8325
ยังมีผมยืนเคียงข้างครับ5555 (ซึ้งมากครับ)
12 สิงหาคม 2544 08:41 น. - comment id 8339
ถ้าเก็บมันไว้แล้วรู้สึกไม่ดีก็ทิ้งมันไปเถอะค่ะ กลอนเศร้าจังเลยค่ะ ฮือ.....
12 สิงหาคม 2544 08:51 น. - comment id 8341
เหอๆๆ ขอบคุณจ้า นิติ แล้วก็ลีนด้วยนะ ยังแคร์ดีขึ้นเยอะแล้วแหล่ะ ขอบอก อิๆๆ
12 สิงหาคม 2544 09:28 น. - comment id 8347
ชิ้งจนจะร้องไห้ไปด้วยขอให้แต่งกลอนเพาะๆกว่านี้มาให้ฟังหน่อยนะ
12 สิงหาคม 2544 09:30 น. - comment id 8348
เพาะมากนะคนอะไรไม่รู้แต่งกลอนโคนใจฉัน
12 สิงหาคม 2544 11:28 น. - comment id 8352
ขอบคุณนะคะใบไม้ ถึงขนาดร้องไห้เลยหรอ ยังงัยก็ขอให้เข้มแข็งนะคะ แล้วก็ขอบคุณน้องเมล์ด้วย ดีใจจังที่เธอชอบๆๆ
12 สิงหาคม 2544 20:12 น. - comment id 8360
เพราะมากเลยค่ะ
12 สิงหาคม 2544 23:11 น. - comment id 8374
รักคือตะวันให้ทั้งแสงสว่างและความร้อนแรง หากอยู่ใกล้รักจนเกินไปมันก็จะเผ่าไหม้ตัวเราเอง สู้ๆๆนะยังแคร์ อิอิลุงป๋องแก่แย้ว เดินช้าเลยมาสายกว่าเค้า อย่าเพิ่มดอกลุงนา อิอิ
13 สิงหาคม 2544 12:41 น. - comment id 8442
ขอบคุณยุ่งยิ่งน๊าค๊าาา แล้วก็ลุงป๋องอ่ะ ปรัขญาเยยอ่ะ อย่างี้ยังแคร์ก็ดำ(กว่าเดิม)อ่ะจิ่ อิอิ