อาจมิใช่บทกวีที่แสนหวาน เพราะขาดจินตนาการละเอียดอ่อน แค่เก็บความในใจใส่บทกลอน ทุกวรรคตอนเหล่านี้คือชีวา ยิ่งมิใช่บทกวีเพื่อชีวิต เพราะมืดมิดสัจธรรมที่ล้ำค่า เป็นได้เพียงลำนำธรรมดา ตามประสาคนที่มีหัวใจ ประสาคนดื่มด่ำธรรมชาติ จนมิอาจเก็บซ่อนความอ่อนไหว รักสายน้ำ ขุนเขา ลำเนาไพร รักดอกไม้ทุกดอก รักหมอกบาง รักกระทั่งกิ่งไม้และใบหญ้า รักลำแสงอุษาเมื่อฟ้าสาง รักกรวดหินเม็ดทรายที่รายทาง รักน้ำค้างทุกหยด รักบทกวี แค่ฟังเสียงนกกาก็ว่าหวาน เคลิ้มวิญญาณหลงใหลได้เต็มที่ เห็นแสงดาวพราวฟ้ายามราตรี สวยกว่าแสงแห่งมณีเจียระไน และรักคนที่รักสิ่งเหล่านี้ เพราะว่ามีความคิดฝันร่วมกันได้ สบตากันเท่านั้นก็พอเข้าใจ ต้องบอกไหมว่าฉันนั้นรักเธอ
19 ตุลาคม 2545 14:30 น. - comment id 89509
กลอนบทนี้ลงในthaipoem ตั้งแต่ 23 กย. แต่ตอนนั้นไม่ได้เป็นสมาชิก เอามาลงเพื่อlogin ให้อยู่เป็นที่เป็นทาง ขออภัยผู้ที่หลงเข้ามาอ่านซ้ำด้วย
19 ตุลาคม 2545 14:52 น. - comment id 89510
รักแมกไม้สายฝนคนช่างฝัน รักตะวันอรุณรุ่งเรียวฟ้าใส รักพระจันทร์หยาดหวานปานดวงใจ รักไม้ไพรพืชพันธุ์ฝันฝากพสุธา รักตะวันตกดินถวิลไห้ รักดอกไม้สายธารระรินถา รักผีเสื้อใส่กระโปรงลายงามตา รักทุ่งหญ้ายามยลจนดายเดียว รักท้องฟ้าสายลมพรมพร่ำพลอด รักอ้อมกอดมวลเมฆยามเปล่าเปลี่ยว รักลั่นทมระทมทับยามอยู่เดียว รักร้อยเกี่ยวธรรมชาติวาดฟ้างาม รักดวงใจใสงามยามเงียบนิ่ง รักสัจจะความจริงทนหมิ่นหยาม รักฝันฝากน้ำใจดีที่งดงาม รักติดตามถามหาค่าคนควร รักชีวีงามง่ายคล้ายสมถะ รักลดละเลิกวัตถุพาไห้หวน รักฝึกจิตคิดว่างทางทบทวน รักล้วนล้วนสวนทางโลกลบโศกตรมตรงสู่นิพพาน..แม้เส้นทางอาจยังอีกยาวไกล..
19 ตุลาคม 2545 14:58 น. - comment id 89511
พรระวีและคุณคือนักกลอนที่ชอบมากนะคะ ชอบงานงามง่ายติดดินและเขียนมาจากใจคนรักธรรมชาติอิงธรรมชาติธรรมดาๆที่สัมผัสได้ถึงความงามและความหวานละมุน อย่าร้างห่างไปจากเวทีไทยโพเอมนะคะ... จะรออ่านด้วยใจจดจ่อและจะรอภาษาบรรเจิดใจฝากฝันพริ้งพราย..
19 ตุลาคม 2545 15:08 น. - comment id 89512
กวีท่านหนึ่งรจนาไว้ว่า... เป็นดอกไม้ไร้นามงามง่ายง่าย กลางดินร้ายแดดแรงแล้งและเข็ญ รายรอบข้างร้อนคลั่งยังเยือกเย็น แววรำเค็ญรำคาญไม่พานพบ ภาษาง่ายๆถ้า พอเหมาะพอดี ก็งามแล้ว
19 ตุลาคม 2545 16:00 น. - comment id 89515
เพิ่งได้อ่านครับ สุดยอด...เพราะจริงๆครับ
19 ตุลาคม 2545 16:50 น. - comment id 89523
แต่งเก่งจังนะคะ
19 ตุลาคม 2545 19:32 น. - comment id 89539
*^_^*
19 ตุลาคม 2545 19:39 น. - comment id 89542
ต้องบอกสิ .. บอกแล้วบอกเล่า ไม่เบื่อเลยค่ะ ..
19 ตุลาคม 2545 22:03 น. - comment id 89587
ไพเราะ...มากค่ะ... เรนชอบที่บอกว่า.. และรักคนที่รัก..สิ่งเหล่านี้... เพราะว่ามีความคิดฝัน..ร่วมทางกัน.. เรนก้อเปนหนึ่งในนั้น..ที่เกี่ยวพัน.. ร่วมทางฝัน..กะ..คุณเอ่ย..(อิอิอิ).. เรน..จาพยายาม....
19 ตุลาคม 2545 22:20 น. - comment id 89596
^_^
19 ตุลาคม 2545 23:07 น. - comment id 89611
จำได้ว่าอ่านรอบที่สอง รึสามนะ : )
19 ตุลาคม 2545 23:15 น. - comment id 89615
บอกก็ฟังค่ะ ...ขออนุญาตนะคะ ผู้ชมชื่นชมแต่งลำนำธรรมชาติ ดุจเหมือนปราชญ์เข้าใจในตัวฉัน เพราะภิรมย์นิยมสิ่งมิ่งเหมือนกัน ไกลห่างอันธรรมชาติขาดชีวา พสุธาฟ้าน้ำล้ำเลอคุณ แสนอบอุ่นดวงตะวันหันส่องหล้า แสงจันทร์ผ่องส่องในรัตติกา น้อมนำพาจิตใจให้เยาว์ยง เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ...ชอบค่ะ
20 ตุลาคม 2545 09:54 น. - comment id 89734
แปลกนะ....... ตอนที่กลอนชิ้นนี้ลงครั้งแรกไม่มีใครสนใจนัก พอครั้งนี้ เพียงชั่วข้ามคืนก็มีคนตอบรับมากกว่าครั้งแรกแล้ว ยังมีกลอนดีๆอีกกี่ชิ้นที่ถูกทอดทิ้ง เพียงเพราะว่าชื่อคนแต่งไม่คุ้นหู
21 ตุลาคม 2545 13:42 น. - comment id 89943
ขออนุญาตเก็บหน้านี้ไว้เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำนะคะ =)
21 ตุลาคม 2545 14:42 น. - comment id 89965
ถึอเป็นความภูมิใจของคนเขียนเลยครับ ตามฝันให้พบนะครับ
22 ตุลาคม 2545 13:25 น. - comment id 90190
อิอิ หวายก็ชอบค่ะ ธรรมชาติเนี่ย ไม่ชอบได้ไงล่ะค่ะ เชียงใหม่อยู่ในอ้อมกอดของภูเขานี่ค่ะ ดอยล้อมรอบเลย อิ อิ
25 มีนาคม 2546 21:52 น. - comment id 118768
อ่านแล้วนะคะ ไม่เอาไม่ชมดีกว่า เดี๋ยวหาว่าหนูยอเก่ง \\(^__^)//
17 เมษายน 2546 21:53 น. - comment id 127582
(*^_^*)