ยืนอยู่บนดาดฟ้า ลมพัดผ่านไปมาให้ใจสั่น เจ็บเหลือเกินที่เธอทำร้ายกัน ตัดใจหอบความฝัน โยนทิ้งมันลงไป เหลือเพียงความเปล่าไร้ที่ได้กลับ พร้อมกับใจที่ย่อยยับ เธอทำไว้ ร้องไห้เท่าไหร่ไม่พอ ท้อเกินตัดใจ คิดที่จะเริ่มต้นใหม่ แต่ยังตัดใจไม่ลง
15 ตุลาคม 2545 18:35 น. - comment id 88140
ไปยืนทำไมแถวๆดาดฟ้า ลมมันแรงเดี๋ยวตกลงมานะ อิอิ
15 ตุลาคม 2545 20:22 น. - comment id 88198
ภาวนาให้คุณตัดใจได้เร็วๆนะค่ะ จะได้ไม่จมอยู่ในทะเลทุกข์
17 ตุลาคม 2545 15:46 น. - comment id 88845
ขอบคุณนะพี่ลม คุณtulip ขอบคุณมากๆค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2546 13:05 น. - comment id 110937
รักฝังจำ ตัดไม่ขาดง่ายๆหรอกคะ