อย่าหลับตา เถอะสบตากับฉันอย่าหวั่นไหว แค่อยากให้เธอได้อ่านความในใจ อยากให้เห็นความหมายในแววตา กอดรักไว้กับอก เหมือนดังนกกางปีกโอบฟากฟ้า เหมือนดอกไม้หมายโอบพสุธา เหมือนหยาดฝนที่หาญกล้าโอบทะเล กลางคืนก็กอดฝัน กลางวันนั่งรำพันกับว้าเหว่ ไม่มีทางจะทอดไปจะถ่ายเท มีเพียงลมกล่อมเห่เพียงแผ่วบาง สบตาฉันสักหน่อย จะค่อยค่อยฝากความหมายในนั้นบ้าง เพียงสายตาฝากรักทักถามทาง ว่าคือรัก หรือร้าง ที่ทอดยาว
15 ตุลาคม 2545 13:32 น. - comment id 88038
เหมือนยองใยบางบางมาวางรัด ค่อยค่อยมัดใจจับกับคำหวาน กว่ารู้ตัวกว่ารู้สึกก็เกินกาล ถูกถ้อยคำล้อมหว่านนั้นมัดใจ อ่านกลอนของคุณหมอกจางทีไรรู้สึกอย่างนี้ทุกที
16 ตุลาคม 2545 09:35 น. - comment id 88411
ไคริว่านะ ทางแห่งรักแน่นอน *..จากใจไคริ..*
16 ตุลาคม 2545 15:44 น. - comment id 88543
ขอบคุณมากครับ ละอองน้ำ , อ่านคำชมแล้วยิ้มกว้างเลย