หน้าส่วนตัว
ความรู้สึกที่บรรจงเขียน.........ลงบนเม็ดทราย
ไม่นานน้ำทะเลก็ซัดหาย................ในพริบตา
เหมือนความรักที่ฉันบรรจง...............สร้างมา
ไม่นานเธอก็มาลา.........................จากกันไป
ปริศนา 11 ต.ค. 2545 13:35 น. - ID 24263 
450
7
0
11 ตุลาคม 2545 13:51 น. - comment id 86368
เพราะมากเลยค่ะ
11 ตุลาคม 2545 15:09 น. - comment id 86380
แล้วเมื่อไรมันจะกลับมา
11 ตุลาคม 2545 17:01 น. - comment id 86426
ความรักลอยไปกับสายน้ำ ทีหลังก็เขียนใหม่ให้เลยน้ำทะเลขึ้นมาสิ จาได้ไม่ถูกน้ำซัดหายอีก (เฮ้อ! กลอนเค้าออกจะเพราะ...ยุ่งจริงๆเลย เนอะ!)
11 ตุลาคม 2545 17:05 น. - comment id 86437
ทีหลังสลักไว้บนหน้าผาดีกว่านะ จะได้อยู่ทนหน่อย
11 ตุลาคม 2545 17:05 น. - comment id 86438
เหลือไว้คือเยื้อใยความคิดถึงครับ
11 ตุลาคม 2545 17:28 น. - comment id 86475
ครับ.....
ผืนทรายนี้ มีความหลัง ยังเตือนจิต
คอยครุ่นคิด เสมอ ถึงเธอนั้น
หาดทราย หาดใจ ในคืนวัน
ยังนึกฝัน กลับมา รอหาเธอ.....
ก.ประแสร์ ( ศิษยาพร )
11 ตุลาคม 2545 20:25 น. - comment id 86562
เศร้า ครับ กลอนบทนี้เศร้ามาก ที่เศร้าเพราะมันเคยเกิด เหตุการแบบนี้กับไคริ ตั้งใจให้รักกันนาน นาน แต่สุดท้าย รัก ก็จากเราไป
12 ตุลาคม 2545 00:16 น. - comment id 86672
น่าจะจดไว้ในใจจะได้ไม่ลืม
13 ตุลาคม 2545 14:34 น. - comment id 87116
จารไว้บนผืนทรายทำไมกัน เมื่อรู้อยู่ว่ามันต้องจางไป จงบรรจงจารไว้ในหัวใจ จารว่ารักมากมายไม่มีจาง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
