เพียรหัดเขียนเวียนแต่งแบ่งวันว่าง สู้วางงานอ่านกลอนก่อนหลับไหล อุตส่าห์เรียงอักษรวอนเว้าไป ด้วยอยากให้ใครเล่าเขาอ่านเจอ ที่ส่งกลอนอ่อนหวานวานไปบอก ไม่เคยกลัวช้ำชอกนอกจากเก้อ เฝ้าสรรคำพร่ำไปใจละเมอ หวังเสมอเจอกลอนย้อนแลดู ใจจดจ่อรอเขาอ่านพาลนอนดึก บางครั้งนึกแล้วเศร้าเขาไม่รู้ กลอนหวานมากฝากไว้ไยไม่ดู ความหดหู่ปกคลุมรุมเร้าใจ หยิบอักษรมาวางอย่างง่ายง่าย เรียงจากซ้ายไปขวาว่า..รักไหม คำสั้นสั้นซึ้งนัก...เธอรักใคร ตอบมาให้รู้แล้วกันกลั้นใจรอ...
4 ตุลาคม 2545 20:52 น. - comment id 83710
^*^ ^*^ ^*^........=^_^=........^*^ .......ถ้าเค้ามะบอก...... ^*^ กลั้นใจตายแน่แน่ช่ายป่าวจ๊ะ ^*^ ...........................................
4 ตุลาคม 2545 21:27 น. - comment id 83732
ชอบบทสุดท้ายจัง
30 ตุลาคม 2545 09:22 น. - comment id 92468
เธอรักใครไยไม่บอกอย่าหลอกฉัน คนรักกันหมั่นถามใจรักไหมหนอ อย่ายึกยักคนรักกันกลั้นใจรอ อย่าเพิ่งท้อให้รอหน่อย... (แค่)... ร้อยอึดใจ... *^___^*