....ฝน...
กวินทรากร
หลงรูป จูบภาพ ซาบซึ้ง
คิดถึง ซึ่งเธอ เลอค่า
ยามวัน หันมอง จ้องตา
กายา แทบไม่ ไหวติง
สาวงาม สามภพ หลบลี้
เธอนี้ งามยุกต์ ทุกสิ่ง
ฝันใฝ่ ได้แนบ แอบอิง
ประวิง ยิ่งใจ ใคร่ควร
สติ วิตก หมกมุ่น
หันหุน วุ่นวาย ไห้หวน
รักเธอ เพ้อสั่น รัญจวน
ลืมสรวล ลืมเส เฮฮา
ศรศักดิ์ ปักจิ้ม ทิ่มทรวง
ทะลวง ดวงจิตร ตฤษณา
คือไฟ ไหม้คุ ทุมนา
อุรา วิโยค โศกตรม
จงช่วย ด้วยคราว ร้าวรอน
อย่าจร จาก ลับ ทับถม
น้องนาง ห่างจะ ระทม
อารมณ์ บ่มตรอม ปลอมปน
เต๋าแต่ง แห่งคำ พร่ำเพ้อ
กลัวเก้อ เผลอไผ ไร้ผล
ฝากรัก หนักใน ใจตน
ให้ฝน รับไว้ ได้ไหมเอย