ที่รัก..ขา มาใกล้..ใกล้ ริมใจฉัน ฟังซิมัน กระซิบรัก..รัก.. หนักหนา เสียงแผ่ว .. แผ่ว เป็น ..คำรัก.. ยิ่งชีวา รักยิ่งกว่า ดิน ..และ.. ฟ้า มารวมกัน ที่รัก..ขา มาใกล้..ใกล้ ดังใจเพ้อ ฉันละเมอ เรียกแต่ ..เธอ.. เฝ้าใฝ่ฝัน ใจพร่ำเพรียก เรียกหา มิเว้น..วัน ครวญถึง ..เธอ.. รำพัน มิเว้นเลย
21 กันยายน 2545 14:50 น. - comment id 78664
มาร่วมถักทอด้วยครับ
21 กันยายน 2545 15:19 น. - comment id 78687
กลอนของคุณอ้อนมากเลยครับ ..................ที่รักขา...ชอบคำนี้จัง
21 กันยายน 2545 15:29 น. - comment id 78691
ตะวันส่องฟ้า เหมือนจะรู้ว่าฉัคอยเฝ้ามอง ใจฉันร่ำร้องหวังสักวันหนึ่งเธอส่องแสงมา ตะวันส่องแสงเหมือนเธอจะแกล้งแสร้งทำเฉยชา เธอรู้ไหมว่าทุก ๆ เวลามีใครชื่นชม อยากจะไข่วคว้าให้เธอเห็นค่า ก็ไม่กล้ากลัวใจต้องตรอมตรม ฝากไปถึงสายลม บอกว่าฉันชื่นชม และยังเฝ้าคอย จะคอยนับเวลาให้มาพบกันเมื่อถึงวันใหม่บนฟากฟ้ายาวไกลไม่รู้เท่าไหร่เธอจะเห็นกัน และยังตั้งตารอให้ดวงตะวันส่องมาที่ฉัน แม้วันนั้นจะนานสักเท่าไหร่ จิตใจของฉันไม่เคยเปลี่ยน...*