เรียงร้อยถ้อยวาจามาบอกกล่าว เรียงร้อยมาบอกเล่าให้เธอรู้ เรียงร้อยมากระซิบใกล้ๆหู อยากให้รู้สักนิด คิดถึงจัง รู้รึเปล่าว่าทรมานขนาดไหน รู้รึเปล่าว่าคนไกล คนนี้ห่วงหา รู้รึเปล่าว่าอดทนมากแค่ไหนที่ต้องจากลา รู้รึเปล่าว่ายังรอตลอดเวลาที่เราจะพบกัน เธอต้องอดทนกับมันสักนิด เธอต้องคิดอีกนิดเพื่อวันข้างหน้า เธอต้องมั่นใจกับเวลาที่เราสร้างกันมา แม้วันนี้ต้องลา แต่วันหน้าเราจะได้พบกัน
19 กันยายน 2545 11:31 น. - comment id 77834
เหมือนไม่เคยยอมจะรับรู้ เหมือนมองดูไม่เคยเห็น เหมือนว่ามันไม่ใช่อย่างที่เป็น เลยจำเป็นต้องร้างจากอำลา ก็ไม่มีทางเป็นไปแบบเก่าก่อน รักกะล่อนทำซึ้งไม่เป็นท่า ให้รักเร่ร้อนแรงแสบแสนยา ก็มีค่าแค่ชั่ววูบเพียงจูบเดียว ขอโทษนะค่ะเนื้อหาไม่เข้ากับกลอนหลัก แต่ตอนนี้อารมณ์จากมุมมองส่วนตัวได้แบบนี้ค่ะ
19 กันยายน 2545 12:06 น. - comment id 77854
อืมมมมม โทษน่ะค่ะ อยากรู้ชื่อจัง ทำไมเขียนกลอนได้ตรงกะใจตอนนี้เลยอ่ะ เป็นสมาชิกรึป่าวค่ะ ตอบหน่อยสิ ทำไมอยู่ๆก็เขียนกลอนนี้ค่ะ
21 กันยายน 2545 13:37 น. - comment id 78645
แหะแหะ ตามมาอ่าน อิอิอิ
22 กันยายน 2545 18:21 น. - comment id 79170
^_______^