ดอกไม้ดอกหนึ่งเคยแรกแย้ม....... กลับเหี่ยวแห้งในใจใครบางคน... เสียงกังวานของร้อยกรองมิอาจค้น ถึงเหตุผลการจากของมาลี ใจคนวูบ..วูบวาม..และหวั่นไหว เขาบอกว่าจากไกลใครคนหนึ่ง ดนตรีที่เอ่ยออกคงไม่ซึ้ง บทกลอนซึ่งร้อยนำไม่หวานใจ เพราะต้องจบทุกอย่างที่พันผูก ดนตรีหยุดขับร้องเสียงประสาน ฟ้าไม่ส่องไร้แสงชี้นำทาง กลิ่นดอกไม้บางๆ จางหายไป เพราะดวงดาวเคยพราวดับหนีหาย เพราะหัวใจไร้ซึ่งสีเคยขาว เพราะคืนวันแสนหนาวกลับยืนยาว เพราะใจเขาหมดแล้วไม่หวนคืน ************************************************** ขอพูดประโยคซึ้ง กลอนนี้ไม่มีสัมผัสนอกสัมผัสใน แต่สัมผัสใจ
18 กันยายน 2545 17:41 น. - comment id 77550
สงสารจัง ...ไอซ์ ใจหวาดหวั่นพรั่นไปใจสะอื้น ด้วยทนฝืนชายอื่นใดหมายเคียงใกล้ ร่ายคำโคลงเขียนล้อต่อความไป แสนสะทกสะท้านใจไห้ระทม ย่องเมียงมองปองใจคงไป่แคล้ว ใจน้องแน่วมั่นเพียงพี่มิให้ขม แอบมองเห็นน้องเย้าเคล้าคารม พี่ยิ่งตรมเจ็บช้ำทำมองเมิน โอ้ยยยยย เจ็บกระดองใจ... ป่าวเนี่ย ...
18 กันยายน 2545 17:43 น. - comment id 77553
โอ๋ๆๆ ไม่ใช่ชีวิตจริงใช่มะ
18 กันยายน 2545 17:46 น. - comment id 77556
เอ้ย แต่งผิดอ่ะ เอาใหม่ มั่วๆๆๆ ย่องเมียงมองปองใจรักคงแคล้ว ใจพี่แป้วมองเห็นรักดั่งยาขม แอบมองเห็นน้องเย้าเคล้าคารม พี่ยิ่งตรมเจ็บช้ำทำมองเมิน แหม เปลี่ยนนิดหน่อย แปลได้คนละเรื่องเลยเนี่ย ...
18 กันยายน 2545 17:48 น. - comment id 77560
อะโห วันนี้ลิงมาชุมนุมอ่ะ กลับบ้านได้แล้ว ...หิวข้าว
18 กันยายน 2545 17:53 น. - comment id 77565
เค้าเปงกาเทยนะ
18 กันยายน 2545 17:58 น. - comment id 77566
รักไม่รักจะพันผูกไว้ทำไม ปล่อยไปไกลตามสายลมช่วยส่ง แม้จะในคราแรกเหมือนขี้ผง คงลืมลงสักวันไม่นานเกิน ********************คิดออกใหม่จะมาแต่งต่อแล้วโพสต์ เก็บไว้ก่อนอันนี้
18 กันยายน 2545 18:39 น. - comment id 77598
จ้า...............สัมผัสใจ...............หึหึ น่ารักดีนะ.........กำลังใจจ้า ความคิดถึงด้วย เอามากองไว้ เก็บไปด้วยแล้วกัน....หนักมากเลยอ่ะ
18 กันยายน 2545 18:42 น. - comment id 77602
เมื่อรักจากไป เมื่อใจตามหารัก แม้ว่ากาลเวลายาวนานนัก แต่ฉันต้องได้รักคืนใจ
18 กันยายน 2545 19:17 น. - comment id 77617
โห เจ็บมากพี่ไอซ์ สำผัสใจ (แต่ก็จิงๆอะนคะ)
18 กันยายน 2545 19:30 น. - comment id 77627
เศร้าจังค่ะ ------------------------------------------- อันความรัก มีพบ ย่อมมีจาก อันรักพราก ตรอมตรม ขื่นขมไซร้ อันแล้วแล้ว ต้องคลาดแคล้ว จากกันไป แสนเสียใจ ให้ระทม ตรมจิตเอย
19 กันยายน 2545 05:32 น. - comment id 77704
ลึกซึ้งนะ
19 กันยายน 2545 07:05 น. - comment id 77710
สัมผัสใจอีกละ บ่อยๆ ไม่ดีนะ มันโหล อิอิ
19 กันยายน 2545 12:44 น. - comment id 77875
โหคิดได้ไง สัมผัสใจ ลึกซึ้งๆ อิอิอิอิ
19 กันยายน 2545 16:12 น. - comment id 77971
ขอบคุณที่แวะมาอ่าน พนาไพร windsaint พรระวี บุษราคัม นักเดินทาง(Skeczys สาแก้ว ตี้ และนุ่น