*...เพียงกาลเวลา...เพียงนั้น...*
*นก*กระ*ดาษ*
*...ใครเลยจะเอ่ยถ้อยเล่าขานได้ว่า
ถนนสายนั้นนำพาไปสู่แห่งหนใดกัน
อีกทั้งวารวันแต่ละวันนั้นเล่าจะชักพาเราไปสู่ที่แห่งไหน
มีก็แต่เพียงกาลเวลา...เพียงนั้น...*
*...ใครกันเล่าจะบอกกล่าวได้ว่า
ความรักที่เราวาดหวังเอาไว้นั้น
จะงดงาม เติบกล้าเฉกเช่นที่เราปรารถนาหรือไม่
มีก็แต่เพียงกาลเวลา...เพียงนั้น...*
*...ใครเอยใครจะเฉลยได้ไหม
เหตุใดกัน..ดวงใจเราจึงละห้อยหวนหา
เมื่อความรักลับลาเลื่อนลอยหายไป
มีก็แต่เพียง กาลเวลา .. เพียงนั้น...*
*...ใครเล่าใครกันจะเอ่ยถ้อยจำนรรจ์ได้บ้างว่า
เมื่อไรถนนแต่ละสายจะมาบรรจบพบกัน
และความรักนั้นจะมาสถิตย์แนบแน่นในดวงใจแห่งเรา...*
*...แล้วใครกันหนาจะเอ่ยขานได้ว่า
เมื่อใดกันเล่าที่วารวันจะหลับไหล
ในเมื่อราตรีกาลนั้นครองดวงใจเราไว้ทั้งดวง
ด้วยราตรีกาลอันหม่นมืดนั้นครองดวงใจเราไว้แล้วจนหมดสิ้น...*