ฝนสุดท้าย

มาโนช

ฝนสุดท้าย  ชะช่อ  มะม่วง
แล้วไหลร่วง  ลงสู่ดิน  รินเป็นสาย
ชำแรก  แทรกพื้น  สู่ดินทราย
ดุจดังสายใย  จากฟ้า  สู่แดนดิน
     ฟ้าแลดิน  ไม่เคยสิ้นรัก  ห่างไกล
     ถึงเวลา  คราใด  ฟ้าหลั่งริน
     เป็นหยาดฝน  โลมไล้  เป็นอาจินต์
     ไม่เคยสิ้น  สัญญา  ให้ไว้ต่อกัน
แต่เธอนั้น  บัดนี้  ลืมหมดสิ้น
ไม่ถวิล  หวลคิด  สายสัมพันธ์
ลืมหมดแล้ว  สัญญา  ให้ไว้ต่อกัน
ฝนสิ้นพลัน  ใจร้าง  ห่างไกล
     ฝนสุดท้าย  หยาดริน  ร่วงหล่น
     ใจหมองหม่น  มองฝน  อกหวั่นไหว
      โอ้ฝนจ๋า  อย่าด่วน  ลาจากไป
      ยอดดวงใจ  ข้านั้น  ไม่คืนมา				
comments powered by Disqus
  • monki

    16 กันยายน 2545 16:07 น. - comment id 76952

    เข้าเพลงประมาณ เข้าหน้าหนาวแล้วใจเหงาอะไรประมาณนี้อ่ะดิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน