คิดคำนึงรำพึงถ้อยเรียงร้อยพจน์ ด้วยดวงหน้ามาปรากฎสุดสดใส อาวรณ์กายใจละเหี่ยเพีลยหทัย ห้วงหวาดหวาดอนาถใจในห้วงรัก เพียงผ่านแผ่นพื้นภิภพประสบเจ้า ให้ยั่วเย้าใจนี้สิแสนหนัก บ่กล้าเอ่ยเฉลยความถามนงลักษณ์ ให้ประจักษ์แจ้งจิตพินิจใน หอมเอยหอมพยอมหวลอบอวนกลิ่น วิเวกแว่วแผ่วแผ่วยินสิ้นเสียงสาย นุชสะอื้นระรื่นเสียงสำเนียงใน ซอวะหวาดดั่งขาดใจให้กังวล ราตรีเอยประดับดาวสิพราวพร่าง ทำนองเพราะเสนาะสร้างดั่งสายฝน ชโลมไล้กายฉ่ำระกำทน พี่เจ็บจนเจียรใดใคร่ตระหนัก เมื่อใดหนอได้ประสบพบพักตร์เจ้า กาลใดเล่าได้ร่วมคอนนอนหนุนตัก ทุกนาทีมีจิตถึงรำพึงภักดิ์ เฝ้ารอวันอีกนานนักจักได้เจอ เฝ้ารอไล้ใกล้แก้มแต้มรอยจูบ เพ่งพิศรูปในนภาหนอข้าเผลอ เมื่อใดหนาข้านี้สิได้เจอ คงละเมออีกนานเนิ่นเกินคืนวัน..............
โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน 15 ก.ย. 2545 21:18 น. - ID 22568 
721
2
0
15 กันยายน 2545 21:56 น. - comment id 76718
เพราะมากเลยจ้า^0^
16 กันยายน 2545 00:28 น. - comment id 76757
จริงด้วยเพราะจริงๆๆๆๆๆๆ
16 กันยายน 2545 06:39 น. - comment id 76813
เก่งจังตะเอง
16 กันยายน 2545 09:30 น. - comment id 76853
ยินดีได้รู้จักลูกพ่อขุนคนเก่ง
18 กันยายน 2545 17:43 น. - comment id 77554
ขอบพระคุณทุกท่านครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
