หากเธอรู้ ความนัย จากใจฉัน ดวงน้อยนั้น ฝันถึง รำพึงหา แต่เป็นหญิง ยากเอ่ย เผยวาจา ถึงแม้ว่า สุดรัก จำหักใจ เขาอาจมี ความสุข สนุกกัน กับ หญิงคนอื่น..อื่น ชื่นสดใส แต่!!! ยังมี รักหนึ่ง ที่พึงใจ มอบเอาไว้ ให้คน ที่ตนรัก นภากาศ ดาษดาว สกาวใส ห้องฤทัย ฉันระกำ ช้ำชอกหนัก จิตเศร้าสร้อย หงอยเหงา ช่างเขลานัก สุดจะหัก ห้ามใจ ไม่รักเธอ อยากจะให้ ยอดชู้ รู้ทุกสิ่ง แต่เป็นหญิง ยากนัก จักเสนอ ได้แต่คิด รำพัน ฝันละเมอ ได้แต่เพ้อ ครวญคร่ำ ช้ำจริงเอย
15 กันยายน 2545 12:01 น. - comment id 76533
....ความรักเหมือนโรคา.......บันดาลตาให้มืดมน ไม่ยินและไม่ยล..................อุปะสัคคะใดใด ....ความรักเหมือนโคทึก......กำลังคึกผิขังไว้ ก็แล่นจะโลดไป...................บ่ยอมหยู่ ณ ที่ขัง ....ถึงหากจะผูกไว้................ก็ดึงไปด้วยกำลัง ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง....................บ่หวลคิดถึงเจ็บกาย จากมัทนะพาธา รัชกาลที่6
15 กันยายน 2545 13:20 น. - comment id 76543
เพราะจังเลยครับ เพราะมากมาก