- กลอนสุภาพ - หลั่งเลือดแดงฉานโลมลานหล้า กระตุ้นใจอันด้านชาให้ชุ่มฉ่ำ ลืมอดีตชืด ชัง เฉา เศร้าและช้ำ ชโลมเลือดเพื่อตอกย้ำให้หนำทรวง ไม่มีเธอตัวฉันนี้ไม่มีใคร ไม่มีรักไม่มีใจให้ห่วงหวง อนาถโอ้ประกาศไปใจหนึ่งดวง มีแผลลวงใครลบได้จักให้ฟรี เมื่อทุ่มเทหัวใจลงไปมาก ถอนก็ยากขอคืนใจก็ใช่ที่ เก็บไว้เหยียบให้ปี้ป่นเถิดคนดี ใจดวงนี้มันไร้ค่ากว่าก้อนดิน! หลั่งโลหิตแดงฉานเป็นลานเลือด ดับดวงใจอันดาลเดือดให้เหมือดสิ้น โลกอยุติธรรมช้ำอาจินต์ ขอหยามหมิ่นใจรักมั่วชั่วนิรันดร์!!!
อักขระ อักษรศรัทธ์ 6 ก.ย. 2545 12:24 น. - ID 22017 
837
7
0
6 กันยายน 2545 23:03 น. - comment id 73958
โห....แต่งได้ไงคะนี่... เยี่ยมค่ะ... ว่าแต่.....พี่เปงเกย์เหรอคะ... - -
7 กันยายน 2545 05:37 น. - comment id 74039
แต่งด้วยความรักและความหวังครับ...แม้จะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม. เป็นครับ, คุณผู้หญิงสีม่วง...ผมเป็นผู้ชายดอกไม้(นามปรายกวี) ผู้พเนจรบนวิถีสีม่วงคราม และซุกตัวอยู่ตามหุบผาแห่งความฝันหลงทางคว้างสัญจร.
7 กันยายน 2545 19:56 น. - comment id 74216
สีม่วง..? แปลว่า เป็นเกย์หรือคะ น้องมายด์ไม่ค่อยเข้าใจค่ะ แต่น้องมายด์คิดว่า จะเป็นใครก็ตาม วัดกันได้ลึกกว่าภาพลักษณ์ภายนอกที่เห็นนะคะ น้องมายด์ถอยไปดูบทกวีของพี่ๆในนี้เห็นโดยมากแล้ว เขียนเรื่องอกหักรักคุดประมาณนั้น ผู้ชายดอกไม้ ??? น้องมายด์ เป็นผู้หญิงดอกไม้ค่ะ เราเป็นเพื่อนกันนะคะ
8 กันยายน 2545 04:12 น. - comment id 74349
หน้าส่วนตัว
แม่นแล้ว, น้องแก้วเอ๋ย;-) น้องมายด์ไม่ต้องข้องกังขาไป. ประโยชน์อะไรจะปกปิดแอบซ่อน แต่คนไม่วายเห็นชายสไบไหวว่อนในตู้เสื้อผ้า หาใช่แมงกระชอนไชดิน ฤาตัวนิ่มนางอายไม่:-)
ว่าแล้วก็ร่ายกลอนสุภาพสีม่วงดอกตะแบกตามประสาคนสุภาพสีม่วงแปร่งแปลกว่า...
ม่วงคือแดงแฝงน้ำเงินสะเทินสี
คือนาทีสนธยายามฟ้าหลัว
คือใจพี่ที่ไม่หยิ่งฤากริ่งกลัว
ว่าใครทั่วจะแลเห็นตนเป็นไร
ทางที่สามแปลกแปร่งคนแย้งคิด
มีน้องมายด์มาเป็นมิตรค่อยจิตใส
เราร้อยกานท์ม่วงกระจ่างหว่างหทัย
เพื่อ *น้ำเงิน* และ *แดง* ได้ประจักษ์ครัน!...
ส่วนกลอนที่ดูออกจะอกหักรักคุดเช่นน้องว่านั้นเป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งของงานทั้งหมดจ้ะ. อดใจรออีกสักชั่วครู่ครุฑยุดยื้อนาคี พี่จะจรลีออกจากอาณาจักรอัสสุชล แล้วร่อนวนลง ณ สวนสวรรค์วรรณศิลป์ เพื่อกรองกลั่นแก้วโสภิณรวยรินกวีวัจน์ ให้น้องมายด์ได้ทอดทัศน์ยินยล.
(จบเสร็จบรรเลงค้างคาวกินกล้วยต่อด้วยเต่ากินผักบุ้ง)
8 กันยายน 2545 04:14 น. - comment id 74350
จะเป็นสีอย่างชาวบ้านเขาเล่นกันไหมนี่?
14 กันยายน 2545 14:06 น. - comment id 76331
เอ อ่านแล้วยัง งง ๆนิดหน่อยนะคะ หมายถึงอะไร หรือค่ะ พี่ แบบว่า งง ค่ะ หมายถึงอะไรค่ะ แวะมาเยี่ยมพี่ชายค่ะ กลอนเพราะนะคะ แต่ดูรุนแรงจังค่ะ ดุๆจังนะคะ กลอนนี้
15 กันยายน 2545 14:07 น. - comment id 76557
งงตรงไหนน้องบุษเจ้านุชน้อย งงที่กลอนเลือดละห้อยรอยหลั่งไหล หรืองงที่พี่ตอบขานชาวบ้านไป มีตรงไหนไม่แจ่มแจ้ง...แถลงมา.
15 กันยายน 2545 21:43 น. - comment id 76714
เอไม่งงก็ได้พี่Bigจ๋า บุษผ่านมาปราศรัยให้ฉงน ที่กล่าวมาพาให้อยากเห็นตัวตน ของพี่บิ๊กคนที่แต่ง....แถลงไป -------------------------------------------- อิอิอิ อ่านแล้ว งง ค่ะ ว่าคุยกันเรื่องอะไรค่ะ เลย อยากให้เฉลยค่ะ
16 กันยายน 2545 05:14 น. - comment id 76786
หาตัวตนพี่ได้ในกานท์กลอน พบพี่ได้ในตอนโลกอ่อนไหว เห็นพี่ได้ในเมฆาเทพาลัย เพราะตัวจริงอยู่ไกลโพ้นทะเล :-) ------------------------------------------------- ชีวิตมีชัดบ้าง...คลุมเครือบ้าง...สลับกันไปจ้ะบุษ ตามประสาความเป็นคน (คือยุ่งและวนเหมือน verb to stir). สร้างมิติต่างกระแส สนุกสนานบานใจไปในมรรคาแห่งชีวิต.
3 ตุลาคม 2547 07:50 น. - comment id 145496
ม่วงดอกไม้ไหวแทรกในลานสี วรณกวีวรรณกรละอ่อนไฉน เกิดชั่วกัลป์สับชาติประหลาดใจ ลึกละไมรักหวานยังจารทรวง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
