น้ำค้างกลางยอดพฤกษ์ พงไพร รินหลั่งเป็นชลาลัย สู่หล้า น้ำตาที่รินไหล อาบแก้ม หนอแม่ รินรดหมดใบหน้า ทั่วทั้งหัวใจ หยดหนึ่งหยาดรดทั้ง ทรวงใน ทุกข์ระทมตรมใจ ด่าวดิ้น ล้างหมดความสดใส ก่อนเก่า นาแม่ ทุกข์เทวษไม่รู้สิ้น เหี่ยวแห้งแรงระโหย./
ponpon 6 ก.ย. 2545 01:46 น. - ID 21991 
779
0
0
8 กันยายน 2545 10:00 น. - comment id 74358
เพลงเพราะมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
