ไม่กล้าโทรเพราะกลัวเธอไม่ตอบ ไม่กล้ามอบเพราะกลัวเธอไม่ยอมรับ ไม่กล้าบอกเพราะกลัวเธอไม่ตอบกลับ ไม่กล้ารับเพราะกลัวเธอไม่รักกัน ฉันกลัวเธอจะบอกว่าไม่รัก ฉันกลัวเธอจะผลักไสไล่ฉัน ฉันกลัวเธอจะบอกไม่รักกัน ฉันกลัวฉันจะไม่รักเธอไม่ลง กลัวหัวใจที่รักจะพักไป กลัวหัวใจที่ให้จะลุ่มหลง กลัวหัวใจของเธอไม่ยืนยง กลัวหัวใจที่ซื่อตรงคงลืมเลือน เธอไม่รักฉันคงจะไม่ว่า เธอไม่รักคงล้าไม่แชเชือน เธอไม่รักจะหาอะไรเหมือน เธอไม่รักคงเบือนหน้าหนีฉันไป แต่ให้รู้ว่าจะยังรักเธออยู่ แต่ให้รู้ว่าจะไม่ไปไหน แต่ให้รู้ว่ายังรักเธอต่อไป แต่ให้รู้ว่ายังไงก็รักเธอ เฮ้อ
2 กันยายน 2545 21:25 น. - comment id 72525
เจ้าดอกไม้ใบบางกลางป่าเขา ทุกค่ำเช้าชื่นเชยเหมยน้ำค้าง พอรุ่งสายคลายดอกเพื่อออกกาง ชูโลกกว้างอ้างโลกสวยด้วยบางใบ มวลหมู่ผึ้งภมรล้วนจรเรียง เพื่อแนบเคียงเชยชิดสนิทกาย เกสรอ่อนเอียงเอนเป็นจุดหมาย หวังเพียงได้ความหวานก็จารจร ไม่เหลือทิ้งรอยร่องให้หมองช้ำ ไม่สร้างทำตำหนิกลีบบางอ่อน เพื่อหล่อเลี้ยงลูกน้อยคอยออดอ้อน อีกหนึ่งป้อนดอกใหม่ให้สานต่อ ครั้นผ่านสายบ่ายคล้อยก็ห้อยหุบ เหมือนอิบอุบพักกายเผื่อใจท้อ ดอกไม้หวังให้ใครเฝ้าพนอ หรือเจ้ารอน้ำค้างพร่างยามเย็น เจ้าดอกไม้ใบบางกางกลีบสวย เหมือนเจ้าช่วยอวยชัยใครแลเห็น ให้ผ่านร้อนผ่านหนาวร้าวลำเค็ญ ทั้งยังเป็นเช่นหวังกำลังใจ ใครจะรู้บ้างไหมดอกไม้เจ้า ว่าผ่านหนาวร้อนฝนทนมากมาย หวังเพียงเพื่อเอื้อเฟื้อเผื่อน้ำใจ มอบกลีบใบงดงามอร่ามตา ๕๕๕ เกี่ยวกันมั๊ยเนี่ย พยายามโยงเรื่องหน่อยนะเจ้าลม
2 กันยายน 2545 21:28 น. - comment id 72526
^*^ ^*^ ^*^..อื๋อส์..ร้อน..ร้อน.. ลมเหนื่อยอีกแล้วววว..^*^ ..................................
2 กันยายน 2545 21:37 น. - comment id 72527
โอ เจ๋งทั้งศิษย์และอาจารย์เลยจ้า ชอบๆ
2 กันยายน 2545 21:51 น. - comment id 72531
เพราะดีจิงๆ เลย
2 กันยายน 2545 22:06 น. - comment id 72536
ไม่กล้าให้เค้าตัดสิน ก็เลยตัดสินตัวเองอย่างนี้เลยเหรอ...งั้นเฮ้อด้วยคน
3 กันยายน 2545 17:37 น. - comment id 72733
สุดยอดเลย ลูกศิษย์เริ่มพัฒนาแล้วตามอาจารย์
4 กันยายน 2545 16:25 น. - comment id 73110
แต่งได้เยี่ยมมากเลย โดนใจเราจริงๆ