จะจากกันทั้งทีขอทีเถอะ อย่าให้เปรอะเปื้อนแค้นแน่นดวงจิต อย่าให้ความผิดหวังประดังพิษ อย่าให้ริดรอนรานผลาญสัมพันธ์ จากกันด้วยรอยยิ้มแม้ปริ่มโศก ดีกว่าโขกสับซ้ำคอยห้ำหั่น วันหนึ่งอาจได้มาพึ่งพากัน โลกเรานั้นใช่กว้าง อย่าสร้างเวร.
22 สิงหาคม 2545 23:21 น. - comment id 69277
ใช่ค่ะ...ตอนรักกันเป็นอย่างไรตอนจากกันไปก็อยากให้เป็นอย่างนั้นเนาะ... หายไปนานเลยค่ะ...ไม้เก็ด...หวังว่าคงสบายดีนะคะ
23 สิงหาคม 2545 04:53 น. - comment id 69318
ผมเห็นด้วยพันเปอร์เซ็นต์
23 สิงหาคม 2545 08:27 น. - comment id 69325
^--^ จากกันด้วยรอยยิ้มแม้ปริ่มโศก ดีกว่าโขกสับซ้ำคอยห้ำหั่น ชอบมากค่ะ เขียนได้เข้าถึงความรู้สึกจังค่ะ ^--^ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ