คุณคงไม่เคยรู้ ตั้งแต่คุณไม่อยู่ใจมันเหงา อยากจะร้องทำได้แค่สะอื้นเบาๆ คิดถึงวันที่มีเรามันปวดใจ .................. อยากให้คุณกลับมารับรู้ มาเยี่ยมมองดูสักครั้งได้ไหม ตั้งแต่วันที่คุณจากไป เจ็บในใจร้าวในใจทรมาน ................... อยากให้รู้ยังคิดถึงคุณ คนที่ครั้งหนึ่งคือไออุ่น..ความอ่อนหวาน คุณทำให้รักของผมเปลี่ยนเป็นความร้าวราน เจ็บชั่วกัลป์ชั่วการณ์เท่าที่มีลมหายใจ
28 กรกฎาคม 2544 10:40 น. - comment id 6853
เจ็บดีค่ะ เศร้าด้วยถ้าไม่ใช่คำว่าผม ที่ประโยค สุดท้าย ยังนึกว่าผู้หญิงแต่งเลยนะเนี่ย
29 กรกฎาคม 2544 01:48 น. - comment id 6899
อ่า...อ่านแล้วเหงาจับใจเลย...
30 กรกฎาคม 2544 11:41 น. - comment id 7175
ขอบคุณคร้าบ ที่แนะนำ แต่รู้สึกว่าผมจะเขียน ชั่วกัลป์ชั่วกาลผิดขอเปลี่ยนเป็นคำนี้เลยล่ะกัน แต่ถ้ายังไม่ถูกแนะนำด้วยครับ ขอบคุณคร้าบ