วันเหงา

พูห์

คิดถึงเรื่องราวมากมายที่ผันผ่าน
คิดถึงเหตุการณ์เวียนวนจนสับสน
คิดถึงวันเหงาเศร้าทุกข์ทน
คิดถึงใจคน...ที่ร้าวราน
อยากปล่อยเวลาให้ผ่านพ้น
เดียวดายอย่างคนไร้ที่พิงพัก
คล้ายจอกแหน่ล่องลอยไม่มีหลัก
กระแสน้ำซาดซัดไร้จุดหมายปลายทาง
ห่างหายไปบ้างยามฟ้าเหงา
ห่างไปเหมือนเงาลับขอบฟ้า
ห่างไกลสุดค้นหาในสายตา
ห่างสุดปลายนภาฟ้ามืดมน
ปวดหัวใจร้าวลึกเกินหยั่งถึง
รักติดตรึงซึ้งใจไม่รู้หาย
รักแล้วไยต้องถูกเผาให้มลาย
รักทำลายตัวเองได้อย่างไรกัน
เฝ้าถามไถ่...ความรักในใจตน
เฝ้าถามคน..คนรักมีบ้างไหม
เฝ้าถามหา...คำตอบออกจากใจ
เฝ้าถามใจ...ตัวเองว่ารักเธอ.....				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    16 สิงหาคม 2545 23:14 น. - comment id 67832

    (o^___^o)
  • monki

    17 สิงหาคม 2545 06:35 น. - comment id 67907

    มาให้กะลังใจในวันเหงาจ้า
  • dokkoon

    17 สิงหาคม 2545 06:46 น. - comment id 67917

    ห่างหายไปบ้างยามฟ้าเหงา
    ห่างไปเหมือนเงาลับขอบฟ้า
    ห่างไกลสุดค้นหาในสายตา
    ห่างสุดปลายนภาฟ้ามืดมน
    
    เพราะห่างหายไปไร้ข่าวคราว
    หัวใจหนาวยามห่างไกลหัวใจหม่น
    ฟ้าสว่างแต่ทางใจใยมืดมน
    หากขาดคนที่รักไปใจตรอมตรม
    
    หายไปนานเชียว คิดถึงนะ
  • ระรินทร์

    17 สิงหาคม 2545 10:04 น. - comment id 67938

    คนใหม่เข้ามาหาเพื่อน
    มาเยือนเห็นแล้วน่าสน
    อ่านแล้วเสียดแทงใจตน
    ต้องทนข่มกลืนน้ำตา.....
    
    
  • ขุนเขา

    21 สิงหาคม 2545 11:30 น. - comment id 68829

    เพราะดีค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน