ฉันนั้นอาจต้องลาจริงจริงแล้ว โอ้...น้องแก้วจะลาพี่หนีไปไหน อยู่กันก่อนเขียนกลอนกานท์หวานฤทัย หากเธอไปใจของพี่นี้คงตรม...... ที่ลาไปใช่ว่าใจอยากจาก เป็นเพราะจำใจมากอยากหลีกหนี ไปให้ไกลคนที่เขาไม่ใยดี ไปทั้งที่ต้องเจ็บแสนเหน็บใจ
16 สิงหาคม 2545 11:44 น. - comment id 67643
^*^ ^*^ ^*^ เธอจะไม่เข้าใจชีวิต... ตราบใดที่เธอยังไม่เก็นความงาม ...ของโลก...^*^ .................................................
16 สิงหาคม 2545 12:03 น. - comment id 67652
เข้าใจซิมากด้วย เราถึงเป็นยังนี้ไง
16 สิงหาคม 2545 23:59 น. - comment id 67853
มาให้กำลังใจจ้า.... อยางไงพี่ก้อยังอยู่ที่นี่นา....
17 สิงหาคม 2545 11:12 น. - comment id 67951
^*^ ^*^ ^*^ อย่าไปเชื่อพี่เก๋จังน๊า.. ตัวหน่ะอยู่.แต่ใจหน่ะ ..ยกไห้คนอื่นไปแล้ววว มะเชื่อถามพี่อัลมิตราจิ..^*^ .....................................
17 สิงหาคม 2545 13:56 น. - comment id 67972
^*^ ^*^ ^*^ ฉันหอบรักมาให้ ฉันหอบกําลังใจมาฝาก ฉันมาเพื่อเอ่ยปาก อย่าจากร้างลาไกล ^*^ ..............................
19 สิงหาคม 2545 16:51 น. - comment id 68437
เมย์ขอบคุณทุกคนนะคะที่มาเป็นกำลังใจ แม้ว่าตัวต้องไปแต่ใจจะอยู่กับพี่ๆที่นี่แน่นอนค่ะ