นำความช้ำสอนใจให้เข้มแข็ง ให้มีแรงรุกขึ้นสู้ฟันฝ่า เอาความช้ำจากใจให้ออกมา ผ่านปากกาเขียนกลอนไว้สอนใจ ว่ารักใครอย่าให้ใจเกินร้อย หากคลาดคล้อยต้องทุกตรมขนาดไหน ต้องเจ็บช้ำปวดร้าวสักเท่าไร ต้องช้ำใจยากใดจะเปรียบเปรียน สอนให้รู้ว่าการเลือกผู้หญิง ใช่ว่าง่ายเหมือนสิ่งของเครื่องเขียน ที่ดูๆเขียนดีนำมาเรียน หากแต่ท่านต้องเพียรเรียนรู้ใจกันกันและกัน (ให้ดี)
27 กรกฎาคม 2544 11:20 น. - comment id 6694
ใช่ค่ะเห็นด้วยอย่างยิ่ง
27 กรกฎาคม 2544 11:29 น. - comment id 6699
เห็นด้วยเหมือนกันจ๊ะ....เพราะและให้ข้อคิดดีจ้า
27 กรกฎาคม 2544 22:14 น. - comment id 6721
กลอนให้ความหมายดีน่ะ เห็นด้วยกับกันต์น่ะจ๊ะ
28 กรกฎาคม 2544 06:18 น. - comment id 6813
อืม.....ชอบบทสุดท้ายจัง
28 กรกฎาคม 2544 07:39 น. - comment id 6835
ขอบคุณน่ะ คะน้า โคลอน ปูเป้ ลีนด้วยน่ะครับผม
3 ตุลาคม 2544 09:17 น. - comment id 13538
อืมม.. ไม่แน่ใจค่ะ.. ว่าที่ผ่านมาเขาเรียกว่าอกหักหรือเปล่า.. (แต่ที่รู้ๆ ทำให้เราเรียนรู้คนที่ใกล้ชิดเพิ่มอีกหนึ่งคนเน๊าะ..อิอิ)