ผ่านมาในทางสายเก่า ที่-ที่เคยมีเรา..เธอกับฉัน เส้นทางที่ใช้เดินร่วมกัน กับหมื่นเรื่องราวที่ฝันอย่างสวยงาม เธอกลับไปต่อเติมฝันกับใครอื่น ปล่อยฉันใจพังครืนอย่างแหลกล้า สลายลงท้ายสุดเหลือเพียงน้ำตา เป็นเครื่องหมายยืนยันว่าฉันยังคงหายใจ
8 สิงหาคม 2545 17:53 น. - comment id 65901
^*^ ^*^ ^*^..ตามมาเปงแรงจัยให้จ้า..เก่งจัง
8 สิงหาคม 2545 20:18 น. - comment id 65965
เป็นกลอนที่สะเทือนใจมากนะจ้า
8 สิงหาคม 2545 20:26 น. - comment id 65969
เล่นคำใช้ได้ทีเดียวซน
8 สิงหาคม 2545 20:58 น. - comment id 65980
อย่าเศร้านะ พี่ซน มาเป็นกำลังใจให้นะ
9 สิงหาคม 2545 01:32 น. - comment id 66039
เอ!... พักนี้ใครทำไรหลานซน ป่าวเนี้ย (หรือเราให้กินวิสกัสหมดอายุ!!) ป้าไม่มีประสบการณ์แบบนี้ ช่างเข้าอารมณ์เช่นนี้ถึงยากเสียนี่กะไร นับถือๆ
9 สิงหาคม 2545 11:33 น. - comment id 66101
ยังหายใจ...เป็นเครื่องหมายว่ายังมีโอกาสเริ่มต้นใหม่ไง
9 สิงหาคม 2545 12:22 น. - comment id 66110
555 ผมเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าป้าให้ผมกินวิทกัสหมดอายุ แง๊วว ป้าส้มใจร้าย อิอิ แมวซนของป้าไง
9 สิงหาคม 2545 23:11 น. - comment id 66225
โห้นี่แค่ยังหายใจยังแต่งได้เศร้าขนาดนี้ ถ้าใกล้าตายคงแต่งได้เศร้ามากๆเลยสิ อิอิ
10 สิงหาคม 2545 00:24 น. - comment id 66234
ขอบคุณสำหรับทุกเสียงครับ ผมว่าถ้าใกล้ตาย คงไม่แต่งแล้วอ่ะ ทิ เก็บแรงไว้หายใจดีก่า เผื่อจะรอดอยู่แต่งต่อไหว อิอิ
10 สิงหาคม 2545 09:01 น. - comment id 66274
อ่ะนะคะ เห็นด้วยกับพี่พนาไพรพี่ชายที่แสนดีอ่ะค่ะ อิอิ ( ตามมาแซวพี่ซนบ้างอ่ะค่ะ)