จากวันนั้นถึงวันนี้
สาวน้อยช่างฝัน
ยังจำวันเก่าเก่าได้เสมอ
ยังจำเธอไม่เคยเลือนจากใจฉัน
ยังจำวันที่เรามีกันและกัน
ยังจำวันที่ฉันประทับใจ
เธอมารับไปเที่ยวบ้านที่ราชบุรี
เธอคนดีเคยสัญญายังจำได้
เธอบอกว่าจะไม่ลืมคนคนนี้จนวันตาย
เธอบอกว่ารักฉันมากรักเหลือหลาย
เธอยังคอยขอบางอย่างทั้งอ้อนออด
เธอยังพรอดคำหวานมิเลือนหาย
ฉันยังจำได้ติดหูมิเว้นวาย
ฉันยังเคยแกล้งบอกว่าให้รอ
ฉันถามว่าหกปีรอได้ไหม
เธอยังบอกว่าไม่มีปัญหา
สำหรับฉันคนนี้ทุกเวลา
ก็ไม่นานผ่นมาตั้งสี่ปี
แต่วันนี้ฉันเองกลับรู้สึกผิด
ที่ฉันทิ้งเธอมาน้ำตาเอ่อ
ที่ฉันทำอย่างนี้มีเหตุผลนะเธอ
หวังแค่เธออภัยให้ในวันลา