ไม่มีคำสรรเสริญใดจะให้แม่ มีเพียงแค่ข้าวปลาเอามาให้ ข้าวก้นบาตรกับน้ำปลาชโลมใจ เปิบป้อนแม่ผู้ป่วยไข้มานานวัน คำว่ารักน้อยคำไม่พร่ำบ่น มีเพียงใจอดทนและอดกลั้น หวังแม่อยู่ร่วมชีพไปนานวัน แม้หัวใจไหวหวั่นและหวาดกลัว คอยบีบนวดตรวจตรารักษาไข้ ทั้งหลังไหลเขาขาพิการทั่ว แม้เจ็บร้าวก็อบอุ่นกลางขุ่นมัว มียิ้มหัวแม้เจ็บไข้ใจยังงาม เคลื่อนขยับย้ายยากลำบากบุก ร่างกายทุกข์รอวันจะผันข้าม หอบสังขารโรยราใต้ฟ้าคราม ใจของลูกหาบหามไปด้วยกัน ร้อยหัวใจแม่ลูกผูกเป็นหนึ่ง รัดเชือกตรึงแน่วแน่ไม่แปรผัน แม่รักลูกลูกรักแม่เสมอกัน ต่างดูแลปลูกปันด้วยหัวใจ ไม่มีคำหวานหวานจะขานถ้อย หวังเพียงน้อยหนึ่งแค่แม่สุกใส แม้น้อยหนึ่งความหวังอาจร้างไกล ขอแม่หายเจ็บร้าวได้ก้าวเดิน
ส่องหล้า 6 ส.ค. 2545 17:55 น. - ID 20044 
957
3
0
6 สิงหาคม 2545 20:52 น. - comment id 65512
ผมหวังให้เป็นเช่นนั้น
7 สิงหาคม 2545 11:58 น. - comment id 65649
เป็นกำลังใจให้ด้วยคนนะคะ
7 สิงหาคม 2545 21:15 น. - comment id 65730
ให้ความรู้สึกดีมากครับ ขอนับถือ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
