ความวังเวงเงียบเหงาปวดร้าวจิต ลมสะกิดรักสะท้านจนหวั่นไหว คิดถึงเธอที่จากมาอำลาไกล ใจห่วงใย ห่วงหา เอื้ออาทร ยามลมพัดเย็นกายแต่หน่ายจิต โธ่..ชีวิตถลำลึกยากนึกถอน ขาดเพียงเธอเพ้อถึงรักมักอาวรณ์ เหมือนละครหลังฉากต้องพรากกัน ถึงอยู่ไกลแต่ใจยังห่วงหา ห้วงเวลาพาเพ้อละเมอฝัน ไม่อยากจากหวานใจขอใกล้กัน ขอเพียงรักเรานั้นมั่นในใจ เพียงรอยยิ้มแสนหวานฉันสุขล้ำ เพียงถ้อยคำรักมั่นฉันฝันใฝ่ เพียงสัมพันธ์สื่อรักจากหัวใจ เพียงห่วงใยและรักจริงสิ่งสำคัญ
รินทรัฏฐ์ 6 ส.ค. 2545 10:30 น. - ID 19996 
1177
0
0
24 สิงหาคม 2545 13:53 น. - comment id 69762
ก็ขอให้วังเวงต่อไปละกัน อิอิ แต่งกลอนได้เพราะมาเลยอือ ๆ ดี ๆ เพราะใช่ได้ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
