ความวังเวงเงียบเหงาปวดร้าวจิต ลมสะกิดรักสะท้านจนหวั่นไหว คิดถึงเธอที่จากมาอำลาไกล ใจห่วงใย ห่วงหา เอื้ออาทร ยามลมพัดเย็นกายแต่หน่ายจิต โธ่..ชีวิตถลำลึกยากนึกถอน ขาดเพียงเธอเพ้อถึงรักมักอาวรณ์ เหมือนละครหลังฉากต้องพรากกัน ถึงอยู่ไกลแต่ใจยังห่วงหา ห้วงเวลาพาเพ้อละเมอฝัน ไม่อยากจากหวานใจขอใกล้กัน ขอเพียงรักเรานั้นมั่นในใจ เพียงรอยยิ้มแสนหวานฉันสุขล้ำ เพียงถ้อยคำรักมั่นฉันฝันใฝ่ เพียงสัมพันธ์สื่อรักจากหัวใจ เพียงห่วงใยและรักจริงสิ่งสำคัญ