ไม่เคยจำ

จดปากกาที่ปลายฟ้าสีส้ม

อยากร้องตะโกนให้ดังสุดเสียง
แต่คงเป้นเพี่ยงเสียงกระซิบถึงเทอใช่ไหม
ถึงจะร้องจนจะตายสักเพียงไร
ก็คือเสียงลมที่ผ่านไปในหูเทอ
แต่เพียงเขาเข้ามากระซิบ
คงดังกว่าฉันเปนสิบเลยใช่ไหม
ถึงแผ่วเบาไม่ได้ยินสักเพียงใด
ก้อคือเสียงของหัวใจเทอที่ต้องการ
ไม่ใช่เสียงฉันที่ค่อยเบา
แต่เสียงเขากลับดัง หนักแน่นกว่า
ร้อยคำพูดร้อยวลีที่ฉันเอ่ยออกมา
ทะลุหุซ้ายกระชอกหุขวาไม่เคยจำ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน