จำใจร่ำลาเพราะน้ำตาไม่อาจยื้อไว้ เธอไม่เคยเข้าใจฉันรั้งไว้ยิ่งไร้ค่า อ้อมแบนที่เคยอบอุ่นกลับไม่เหลือความเคยคุ้นในสองตา ความเหงากรีดหัวใจเหว่หว้ายากเกินกว่าตัดใจได้ลง จึงเหลือเพียงความทรงจำในวันเก่า กับรอยร้าวความเป็นเราเป็นได้แค่เขม่าผุยผง แค่อดีตผู้หญิงหนึ่งคนที่เฝ้าอดทนและซื่อตรง เมื่อเศษความรู้สึกจบลงฉันก็คงขาดใจ รู้ดีว่าไม่มีประโยชน์อันใดกับการรักเธอ แต่ทุกครั้งที่ลืมตาก็เพ้อหลับตาฉันยังร้องไห้ คืนนี้จะมีไหมซักคน ที่มาสนใจ การใช้ชีวิตหลังคนหนึ่งคนจากไปยากกว่าจะยืนได้คนเดียว
ต้นไผ่ 31 ก.ค. 2545 15:37 น. - ID 19695 
730
6
0
31 กรกฎาคม 2545 15:43 น. - comment id 64151
เหอเหอ มาเป้นหน้าม้าคนที่หนึ่ง เอาใจช่วยน้าจ้า กับการจะมาอยู่บ้านเดียวกัน อิอิ............ แล้ววันหลังมาต่อกันใหม่ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
31 กรกฎาคม 2545 17:21 น. - comment id 64152
แต่เราก็ต้องยืนอยู่คนเดียวได้ใช่ม้า เข้มแข็งไว้ๆๆ
31 กรกฎาคม 2545 18:32 น. - comment id 64168
มาอีกคนตามพี่ใสซื่อบริสทธิ์มา อุอุ เพราะอ่ะ ชอบๆๆๆ ^^
31 กรกฎาคม 2545 19:11 น. - comment id 64174
เศร้าสุดๆ
31 กรกฎาคม 2545 22:11 น. - comment id 64222
เป็นความรู้สึกที่เศร้าและว้าเหว่
1 สิงหาคม 2545 00:17 น. - comment id 64240
หายไปนานเลยนะ..... เอ หรือว่าเราหายหว่า...
1 สิงหาคม 2545 11:38 น. - comment id 64287
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่า พี่กอล์ฟ และก็ขอบคุณทุกๆคนนะคะ ที่ยังไม่ลืมกัน
1 สิงหาคม 2545 11:39 น. - comment id 64288
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่า พี่กอล์ฟ และก็ขอบคุณทุกๆคนนะคะ ที่ยังไม่ลืมกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
