น้ำตาที่ฟ้าหลั่ง ก็เหมือนดังน้ำตาเรา ดูฟ้าช่างน่าเศร้า คลอเคลียเคล้ากับสายลม ลมโชยโหยหวนให้ พัดพาใจให้ทุกข์ตรม โบกพริ้วปลิวทับถม โอ้เจ้าลมมิเห็นใจ เหมือนเยาะหัวเราะข้า หลั่งน้ำตาลงมาให้ อีกลมก็ถมใส่ พัดพาใจล่องลอยหาย นั่งมองฟ้าคนเดียว ช่างเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย มิมีใครเคียงกาย ก็เหมือนตายทั้งยังเป็น ความรักเวลานี้ กลับไม่มีผู้มองเห็น คอยรักจักเช้าเย็น ยังไม่เห็นยังไม่มี เคยให้หัวใจรัก แต่ก็มักไม่เหลือดี คนรักมักหลีกหนี ชีวิตนี้ช่างหมองมน ไม่เคยมีรักให้ ทั้งหัวใจเลยปี้ป่น ทั้งกายแทบวายชนม์ ก็เพราะคนไม่เห็นใจ โอ้ฟ้าเจ้ายังดี ตรงที่มีลมเคียงใกล้ แต่ข้าน่าเสียใจ ไม่มีใครอยู่เคียงเลย
พนาไพร 30 ก.ค. 2545 18:32 น. - ID 19619 
872
4
0
31 กรกฎาคม 2545 01:20 น. - comment id 64016
เป็นกำลังใจให้จ้า.........
31 กรกฎาคม 2545 07:33 น. - comment id 64071
เศร้าจริง
2 สิงหาคม 2545 23:19 น. - comment id 64636
ค่ะ เศร้าจังเลย จะอยู่ข้างๆๆเป็นกำลังใจให้นะคะ...พี่พนาไพร
2 กันยายน 2545 18:25 น. - comment id 72440
กราซิกๆ
13 พฤศจิกายน 2545 11:22 น. - comment id 95375
เพราะมากเลยทิ สุดยอด!!! อย่าเศร้าไปเลยนะ ที่จริงอยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกัน อิสระดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
