....มีเพียงหนึ่งคนเหงา กับอีกร้อยพันความปวดร้าวที่ผ่านมาหา ณ วันหนึ่งซึ่งความรักได้จากลา ก็คงเหลือแต่น้ำตากับความเปลี่ยวดาย อาจจะดูเป็นคนเหงา เหงา ก็คงแค่คืนวันเก่า เก่ากลับมาทำร้าย เมื่ออยู่คนเดียวก็มีบ้าง ที่จะบอบช้ำกับสิ่งรอบกาย แต่ก็แค่อ่อนไหวเกินไป ไม่ใช่อ่อนแอ