**เหมือนเดือนดับลับโลกโศกสลด ไม่ปรากฎเพ็ญพรรณจันทร์ส่องฉาย ยังเห็นหมู่ดวงดาวดูพราวพราย พรรณรายราวฟ้าในราตรี **กระท่อมน้อยริมธารย่านท้องทุ่ง ไม่เฟื่องฟุ้งฟู่ฟ่าเรืองราศี สาวบ้านนานอนหนาวร้าวฤดี ไฉนไปลับไม่กลับมา **ตะแบกบานแล้วพี่เป้นสีม่วง ตะแบกบานแล้วร่วงทรวงผวา รู้ไหมพี่น้องนี้คอยตั้งตา เฝ้านับวันนับเวลาคอยพี่ชาย **โอ้ดึกดื่นคืนนี้ชีวีเศร้า เสียงหริ่งเร้าเรไรยิ่งใจหาย ทิ้งให้น้องหมองหม่นอยู่เดียวดาย โถพี่ชายหมายปลื้มจนลืมลง **กลับเสียทีพี่จ๋ากลับมาเถิด คืนถิ่นเกิดบ้านนาอย่ามัวหลง ข้าวคอยเคียวน้องน้อยคอยพะวง ยังดำรงยึดมั่นคำสัญญาของพี่ชาย... (คิกๆ มาถึงบรรยากาศอารมณ์ซึ้งๆของสาวนามั่ง เจ้าค่ะ อิอิ)^-^
Girl^-^ 28 ก.ค. 2545 13:01 น. - ID 19461 
1109
2
0
28 กรกฎาคม 2545 16:45 น. - comment id 63383
แต่งได้ดีมากเลยครับ
29 กรกฎาคม 2545 01:04 น. - comment id 63581
เพราะดีจังเลย....
30 กรกฎาคม 2545 17:48 น. - comment id 63948
หึหึ..........เยี่ยม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
