กวีเปรียบเทียบรักหวานปานน้ำผึ้ง รักติดตรึงซึ้งดวงจิตคิดใฝ่หา เปรียบเรณูยั่วเย้าเหล่าภุมรา เป็นมนตราพาคลั่งไคล้ใฝ่พะวง ♫ เปรียบพรานลวงบ่วงเล่ห์เสน่ห์รัก ยิงศรปักหักอาลัยให้ใหลหลง จำจรจากพรากจากป่ามาอยู่กรง จำต้องหลงกรงทองของนายพราน ♫ เหตุไฉนใยรักจึงถึงกักขัง เป็นเหมือนดังวังน้ำวนคนกล่าวขาน หากว่ารักหนักใจให้ทรมาน เปรียบน้ำตาลหวานเป็นลมตรมฤดี ♥♥♥♥
บุษราคัม 26 ก.ค. 2545 19:31 น. - ID 19337 
723
4
0
26 กรกฎาคม 2545 19:35 น. - comment id 62951
ตามมาอ่านบทกลอนเพราะๆ
27 กรกฎาคม 2545 01:38 น. - comment id 63003
ทะมายถึงได้เขียนเพราะอย่างนี้นะ....
27 กรกฎาคม 2545 21:22 น. - comment id 63158
ความรักนั้นบ่ได้ ...... กักขัง ผู้ใด ตนนั่นเองที่ยัง ......... บ่พ้น ความรักหนักกำลัง ... เกินแบก ฤานั่น หากรักหนักใจล้น .... อย่าร้องหารัก ฯ
28 กรกฎาคม 2545 21:58 น. - comment id 63515
ศิษย์ ขอบคุณ อาจารย์ ณธีร์ ค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจศิษย์ นะคะ วาทะ ยังกม เช่นเดิมค่ะ ความหมายดี กินใจจังค่ะ จริงอย่างที่อาจารย์กล่าวค่ะ
29 กรกฎาคม 2545 11:20 น. - comment id 63621
ไม่นึกว่าพี่อังจะแต่งกลอนแบบนี้ได้ แถมเพราะได้ความรู้สึกดีจังค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
