พี่เอื้อนเอ่ย วาจา เจ้าว่าหวาน แล้วจะพาล เป็นบ้าไป หรือไรนั่น เป็นคำจริง ที่พร่ำบอก อยู่ทุกวัน มิเคยผัน เปลี่ยนไป ใจคงยัง พี่ไม่เคย ลืมตัว ลืมคำมั่น ลืมคำสัญ- ญาเรา เมื่อหนหลัง ทุกคำนี้ พี่พูด อย่างจริงจัง รักไม่จาง มั่นคงแต่ แม่หน้ามน แม้บ้านนา เรานั้น มันกันดาร จะปลูกหว่าน คราใด ไม่ได้ผล ชาวนาไทย เกิดมา มันยากจน ตากแดดฝน ทนสู้ อยู่ท้องนา จะกลับมา หาเจ้าไซร์ ใช่สงสาร จะกลับบ้าน ถิ่นพี่ชาย ใฝ่ฝันหา จะกลับคืน ผืนดิน ถิ่นท้องนา ร่วมปลูกกล้า หว่านไถ ในผืนดิน ใยเจ้าจึง เสือกไส ไล่ส่งพี่ หรือเจ้ามี รักใหม่ ให้ถวิล หนุ่มโรงสี ที่มา เป็นอาจิณ เจ้าจึงผิน หาเขา รักเราจาง ลืมแล้วหรือ ที่เก่า รักเราก่อ ลืมหรือหนอ รักนี้ ที่เราสร้าง ลืมแล้วหรือ สัญญา เจ้าน้องนาง ลืมทุกอย่าง หรือนี่ ลืมพี่ชาย
วนา 26 ก.ค. 2545 09:44 น. - ID 19317 
793
2
0
26 กรกฎาคม 2545 09:58 น. - comment id 62910
แค่เล่นๆ ยังน่าอ่าน ฮืม... นึกว่าไปสัญญากะใครไว้ ที่ไหนนี่ แล้วตัวพี่มาลืมคำให้ห่างหาย อันที่เก่าแต่ก่อนครั้งยังอิงกาย ตัวพี่ชายคงลืมสิ้น..ถิ่นเคยนอน
28 กรกฎาคม 2545 02:11 น. - comment id 63285
ไม่เคยลืมสัญญาที่เราสร้าง ไม่เคยจักลาร้างห่างถวิล ยังคิดถึงพี่ชายนี้เป็นอาจินต์ กลับคืนถิ่นบ้านเก่าเรายังรอ
23 สิงหาคม 2552 22:34 น. - comment id 110932
น่าสงสารคนเขียนเรย หุหุ เคลิ้มตามไปด้วยเรย ^^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
