อาจจะแปลกแตกต่างทางที่มา คนละฟากแผ่นฟ้าถิ่นอาศัย มิเคยคิดนิดเดียวเฉลียวใจ ว่าวันหนึ่งต้องพึงใจอยู่ใกล้กัน อำนาจใดไหนเล่าเฝ้าสงสัย บันดาลให้วันนี้มีเธอฉัน ให้เราสองต้องจิตชิดใกล้กัน หรืออำนาจแห่งสวรรค์บันดาลมา บ่วงสัมพันธ์คล้องเกี่ยวเหนี่ยวดวงใจ ก่อเป็นความห่วงใยอาลัยหา เชื่อมต่อกันและกันพันธนา จิตตรึงตราสุดซึ้งเพียงหนึ่งเดียว นั่นคือรักยืนยงดำรงค่า เป็นยิ่งกว่าเกลียวเชือกผูกแน่นเหนียว คืออำนาจหลอมใจให้กลมเกลียว เป็นหนึ่งเดียวหนึ่งใจในสองคนฯ
23 กรกฎาคม 2545 19:36 น. - comment id 62462
ก็เพาะดีนะภีมแถมหวานซึ้ง........ซะไม่มี ( ^_^ u)
23 กรกฎาคม 2545 20:12 น. - comment id 62466
.... หวานซะ... แต่ก็ชอบแหละ...... @^_^@
23 กรกฎาคม 2545 22:14 น. - comment id 62474
สองร่างหลอมละลายกลายเป็นหนึ่ง สองใจซึ้งละลายกลายรวมฝัน สองดวงใจพันผูกรัดร้อยกัน ราวสวรรค์ลิขิตชีวิตมา มาวันนี้หลอมแล้วกลับรานแยก มาแตกหักเลิกห่วงหา มาจบสิ้นบนทางสายโศกใจเหว่ว้า เหลือน้ำตาฝากรอยคอยแต่เธอ!
24 กรกฎาคม 2545 00:59 น. - comment id 62504
ไม่ได้มาอ่านของภีมตั้งนานเลย.... ฝีมือไม่ตกเลยนะเนี่ย....
24 กรกฎาคม 2545 11:51 น. - comment id 62580
โห หวานซึ้งมากเลย
24 กรกฎาคม 2545 13:18 น. - comment id 62598
อบอุ่นจัง คิดถึงนะ หายไปเสียนานเชียว
24 กรกฎาคม 2545 19:03 น. - comment id 62637
----------------หวานสุดขีดค่ะ ภีม------------------------- กวีภีมสุดแสนโรแมนติก หากว่าพริกได้อ่านยังต้องหวาน หากมดชิมก็คงลืมน้ำตาล แสนสุดหวานเหลือเกินกลอนของภีม -------------------------------------------------------------- ไพเราะ สละสลวย จน มดกัด คนอ่านเลย ค่ะ ................อิอิอิ.................มาให้กำลังใจ ค่ะ
26 กรกฎาคม 2545 23:04 น. - comment id 62988
คิดถึงบางสิ่งบางอย่าง.... เป็นทั้งสายใย แห่งความผูกพัน และหวานซึ้งโดนใจ
30 กรกฎาคม 2545 13:35 น. - comment id 63891
อ่า...กลอนบทนี้ยังมะได้อ่าน...ลึกซึ้งมากเลยค่ะ